اگر تیم مستقلی از جانب رهبری، آقای رئیسی و دیگران انتخاب شود، بر اساس همان خطوط کلی که به آنها گفته میشود به مذاکرات خواهند پرداخت و در این حالت شاید مذاکرات تا حدی مشکل شود.
علی اصغر زرگر نوشت: شکی نیست که دیر یا زود ادامه مذاکرات وین انجام خواهد شد، اروپاییها و آمریکاییها این اشتیاق را دارند تا با انجام مذاکرات از بحران و تنش بیشتر میان آنها و ایران کاسته شود. حتی خود اسرائیلیها، لابی قدرتمند آمریکاییها، که زمانی مخالف کامل برجام بودند، به آن رضایت دادهاند اما به شرطی که ایران به تعهدات خود بازگردد. از سوی دیگر رویکرد و نگاه ایران به سوی شرق در نتیجه پذیرش عضویت دائمی آن در سازمان همکاری شانگهای تقویت شده است.
گرچه این عضویت نیاز به تکمیل مدارک دارد و شاید حتی تا دو سال این فرآیند به طول انجامد، حالا موضع ایران در نتیجه رویکرد به سمت شرق که با پیوستن به سازمان تکمیل میشود، تا حدی تقویت شده است. به همین علت است که اروپاییها تعجیل دارند تا با ایران به یک مصالحه برسند و باب مذاکره و تجارت و دیگر روابط گشوده شود. برخی ابعاد این مذاکرات تا حدی به افراد حاضر در آن نیز بستگی دارد اما در حال حاضر این امور چندان قطعی و مشخص نیستند و پیشبینیهای بعدی در خصوص افراد حاضر در تیم مذاکره کننده و رویکرد تیم باید در انتظار یک انتخاب بماند؛ انتخاب در این خصوص که چه افرادی به مذاکرات خواهند رفت.
دو گزینه وجود دارد؛ ممکن است آقای رئیسی با هماهنگی رهبری، تیمی مستقل تعیین کنند و بعدتر بنابر آنچه به آنها دستور داده میشود با توجه به اصول کلی مجلس یا آنچه رهبری در نظر دارد، اقدام شود. این تیم به عنوان یک تیم مستقل و پشتیبانی شده از سوی وزارت امور خارجه به مذاکرات خواهد رفت. گزینه دیگر این است که به کل موضوع به وزارت امور خارجه واگذار شود. در اینجاست که وزیر امور خارجه و آقای باقری، به عنوان معاون سیاسی، با تعدادی دیگر که در مذاکرات بودهاند و یا با مشاورینی از این دست، مانند آقای ظریف که وزارت امور خارجه برای گفتوگوها مجددا از او دعوت به همکاری میکنند،
بر سر میز بنشینند تا بر اساس اصول و خطوط کلی که رهبری، آقای رئیسی و دیگران مشخص میکنند پیش روند. عامل اصلی در مذاکرات در این شرایط، وزارت امور خارجه است. به نظر میرسد بعد از مشخص شدن انتخاب از میان این دو گزینه میتوان موضع ایران در مذاکرات را پیشبینی کرد چرا که وزارتامور خارجه یک وزارتخانه دیپلماسی است که میتواند امتیازات را تغییر دهد تا جایی که اهداف طرفین بر یکدیگر منطبق شوند.
اما اگر تیم مستقلی از جانب رهبری، آقای رئیسی و دیگران انتخاب شود، بر اساس همان خطوط کلی که به آنها گفته میشود به مذاکرات خواهند پرداخت و در این حالت شاید مذاکرات تا حدی مشکل شود. اگر طرف خارجی پیشنهاداتی دهد آنها مرتبا باید آن موارد را با تهران مورد مشورت قرار دهند و مجدد به میز مذاکره بازگردند و در هر صورت امید است چنان شود که در راستای استفاده از تمام ظرفیتها و تحقق منافع کشور حرکت شود.
منبع: آرمان