دبیرکل انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه ها گفت: مردم در برابر کاندیدای محافظهکار که شجاعت بیان واقعیتها را ندارد رایشان منفی است، کسانی که پرده پوشی میکنند، صراحت و شفافیت ندارند، جسارت و شجاعت ندارند و خط قرمزهای زیادی برای خودشان تعریف کردهاند مورد اقبال مردم قرار نمیگیرند.
صبح ما| روزشمار انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ دارد به صفر نزدیک میشود، با این وجود چهرههای اصلی انتخابات از هر دو جناح اصلاحطلب و اصولگرا هنوز مشخص نشدهاند، البته در میان همه گمانهزنیها جبهه اصلاحات ایران اسامی تعدادی از کاندیداهای احتمالی اصلاحطلب را معرفی کرده که قرار است نهاد اجماعساز درباره آنها به اشتراک نظر برسد. نکته مهم این اجماع معرفی اسامی است که بتوانند سببساز مشارکت حداکثری در انتخابات پیشرو شوند. این درحالیست که فضای سرد و بیمیلی درخصوص انتخابات در کوچه و خیابانهای شهر طنین انداز شده و بهنظر میرسد آن شور و حرارتی که در میان کنشگران سیاسی وجود دارد حداقل هنوز در میان مردم شکل نگرفته است، طوریکه برخی نظرسنجیها هم نشان از مشارکت پایین مردم در انتخابات دارند.
دراینباره محمود صادقی، نماینده سابق تهران در مجلس دهم شورای اسلامی به خبرنگار سیاسی صبح ما گفت: «درخصوص میزان مشارکت مردم باید نظرسنجی علمی و دقیقی صورت بگیرد. در نظرسنجیهایی که صورت گرفته به دو شکل پرسشها مطرح شده است. یکی اینکه مثلاً جایی مانند ایسپا بهصورت تلفنی و مستقیم از افراد پرسیده که آیا شما در انتخابات شرکت میکنید؟ نتایج این نظرسنجی نشان داده حدود ۴۰درصد و کمی بالاتر در انتخابات شرکت میکنند.»
وی ادامه داد: «یک پرسشی دیگری هم مطرح شده که بهنظر میرسد پاسخ آن دقیقتر است. از افراد پرسیده شده که شما فکر میکنید مردم در انتخابات شرکت میکنند یا اینکه شرکت نمیکنند؟ در سوال اول بهویژه در روش جمعآوری دادهها بهصورت تلفنی ممکن است مردم کمی با احتیاط جواب دهند ولیکن در پرسش دوم احتیاط مردم کمتر میشود و نتایج آن به واقعیت نزدیکتر میشود. بنابراین نتایج این رویکرد نشان میدهد مشارکت زیر ۳۰درصد است. بهنظر میآید نتیجه دوم باتوجه به شرایط جامعه بیشتر به واقعیت نزدیک است.»
یا این وجود برخی کارشناسان معتقدند حضور برخی چهرهها میتواند سببساز انگیزه مشارکت مردم در انتخابات شود، چهرههایی که بهنظر میرسد سد نظارتهای شورای نگهبان مانع بزرگی برای حضور در عرصه انتخابات برای آنها است. صادقی درخصوص اهمیت این مسئله یادآور شد: «در نظرسنجی که ایسپا انجام داده است، یک سوال از کسانیکه برای شرکت در انتخابات تردید دارند پرسیده شده که شما در چه صورتی در انتخابات شرکت میکنید؟ در میان جوابها دو فاکتور اهمیت خودش را نشان داده، یکی اینکه مردم گفتهاند منتظریم ببینیم چه کسانی کاندید میشوند و دیگری آنکه مردم منتظر هستند ببینند که وضعیت اقتصادی چه تحولی تا آن روز خواهد داشت. این دو عامل حتما تاثیر زیادی در میزان مشارکت مردم دارد.»
اما اینکه در اقناع مردم برای حضور در انتخابات، کاندیدای نهایی چه ویژگیهای باید داشته باشد پرسشی بود که آن را در مقابل دبیرکل انجمن اسلامی مدرسین دانشگاهها قرار دادیم، صادقی درپاسخ به آن بیان کرد: «بهنظرم آن فرد نباید محافظهکار باشد. یعنی مردم در برابر کاندیدای محافظهکار که شجاعت بیان واقعیتها را ندارد رایشان منفی است، کسانی که پرده پوشی میکنند، صراحت و شفافیت ندارند، جسارت و شجاعت ندارند و خط قرمزهای زیادی برای خودشان تعریف کردهاند مورد اقبال مردم قرار نمیگیرند. طبیعتاً نقطه مقابل چنین تصوری کاندیداهای صریح و شجاع و البته جسور، بیشتر مورد اقبال هستند.»
وی ادامه داد: «دیگری آنکه فرد کاندیدا اگر متهم به رانتخواری و یا سابقه بودن در باندهای قدرت و ثروت داشته باشد، یا که درگیر تعارض منافع باشد مردم چندان به سراغ او نمیروند. بنابراین در نقطه مقابل چنین وضعیتی مسئله پاک دستی و شفافیت برای مردم اهمیت پیدا میکند. در بعد سیاسی هم کاندیدای احتمالی مورد اقبال مردم باید روحیه مستقل و استقلال داشته باشد.»
حالا با وجود اینکه کنشگران سیاسی هنوز برای حضور قطعی در انتخابات مشخص نشدهاند اما برخی چهرهای نظامی گویی از حالا در صف ثبت نام در وزارت کشور قرار دارند، تعداد آنها برای معرفی خود بهعنوان کاندیدا در این دوره بیشتر شده اما بهنظر میرسد مردم مانند سالهای گذشته اقبال چندانی به آنها نداشته باشند، صادقی در پایان درخصوص حضور نظامیها در انتخابات و جایگاه آنها در جامعه بیان کرد: «تاحالا که مردم به نظامیها اقبالی نشان نداند، با اینکه آنها در انتخاباتهای گذشته سعی کردند شعارهای مردمگرا بدهند اما مردم این حرفها را توجه نکردند، برخیشان با ژست اقتصادی هم آمدند اما باز هم مورد اقبال واقع نشدند. نکته مهم این است که مردم با نظامیها بد نیستند و مشکلی ندارند، شما درنظر بگیرید مردم چقدر برای شهید قاسم سلیمانی ابراز قدر شناسی کردند، چراکه ایشان در جایگاه خودشان بودند و در سیاست دخالتی نداشتند و جایگاه عزیزی نزد مردم پیدا کردند. اما وقتی نظامیها وارد حوزه اقتصاد و سیاست شوند هم سبب اختلال در امور و هم سبب بدبینی مردم میشوند. این هست که نوعاً مردم خیلی به حضور نظامیها در عرصه سیاست خوشبین نیستند.»