اکنون بیش از سه ماه از اعتراضات نسل های جوان و با نقش آفرینی پر رنگ زنان و دختران هم میهن می گذرد. سکوت و گاه دهن کجی مسئولان نظام به معترضان، بر پیچیدگی و روند درمان ناپذیر کردن دردها افزوده است.
به بهانه مواضع خیرخواهانه آقایان مولوی عبدالحمید در زاهدان و کاک حسن امینی در کردستان
سید هاشم هدایتی نوشت:
در فرایند گذار و جابه جایی نسلها و انتقال خواستها آرزوها، مطالبات و قدرت از نسلی به نسل دیگر ، وجود سرمایههای اجتماعی و شخصیتذهای برخاسته از متن، مردم آشنا با شرایط و دردها و آلام مردم، نکته بین در شناخت چالش های جامعه و البته شجاع و توانا در تحلیل و بیان خواست های به حق مردم مورد احترام و مورد وثوق و مراجعه مردم که دلسوزی و دلبستگی شان به مردم و مصالح ایشان در طی زمان به اثبات رسیده باشد امری انکار ناپذیر است.
جامعه ایرانی – خواه کسی بپذیرد یا نپذیرد خوشش بیاید یا نیاید – به سرعت در مسیر تغییر و دگرگونی قرار دارد و اینک پس از گذشت قریب نیم قرن از ظهور انقلاب اسلامی بیشتر از هر زمانی محتاج بازنگری و اقدام عاقلانه در جهت پاسخگویی به خواست ها و مطالبات نسل های پس از انقلاب است.
راه دوری نرویم سرعت و شدت تغییرات را نه فقط از راه واکاوی های عمیق اجتماعی بلکه از تغییرات مستمر و مکرر سریعی که در گوشی های مان رخ داده است می توان مشاهده کرد. کسانی که به سان کبک سر زیر برف فرو برده اند لازم است اندکی واقع بین باشند فرزندان مان و بیشتر از آنان نوه های مان بسی بیشتر از تفاوت گوشی نوکیای نسل اول با آخرین مدل گوشی اپل با ما و اندیشه ها و سلایق مان فاصله دارند به خود بیائیم دستکم در حد تغییرات همین گوشی ها برای تغییرات ذهن و خواسته ها و سلایق این نسل های بعد از خود احترام قائل شویم بگذارید صادقانه بگویم اگر ما با میل و رغبت خود تغییرات را نپذیریم جبر اجتماعی تغییرات را در حلق مان فرو خواهد کرد!
اکنون بیش از سه ماه از اعتراضات نسل های جوان و با نقش آفرینی پر رنگ زنان و دختران هم میهن می گذرد. سکوت و گاه دهن کجی مسئولان نظام به معترضان، بر پیچیدگی و روند درمان ناپذیر کردن دردها افزوده است به دلایل تاریخی و البته وجود تبعیضات ناروای چهار دهه علیه جوامع کرد و بلوچ ، شدت اعتراضات و عکس العمل ماموران دولتی در مناطقی چون بلوچستان و کردستان بیشتر از سایر شهرهای کشور بوده است.
در این میان بودند و هستند شخصیت های خوشنام با درایت و خیرخواهی که کوشیدند و می کوشند از شدت جراحات کاسته و با سخنان واقع بینان و دلسوزانه مسئولان نظام را به مدارا با معترضان و معترضان را به خودداری از رفتارهای غیر مدنی واداشته و در نهایت راهی برای گفتگو و گام نهادن در مسیر تامین مسالمت آمیز مطالبات پیدا کنند.
مولوی عبدالحمید اگر نبود، شاید در پی جنایاتی که در دو مرحله در زاهدان رخ داد اوضاع استان غیر قابل کنترل شده و صدمات جبران ناپذیرتری وارد می شد وی از همان ابتدا با درایت و تدبیر مصلحانه کوشید طرفین را به دوری از خشونت فراخواند و مانع ایجاد زنجیره مرگبار انتقام شود. سخنان حکیمانه این انسان دردمند به ویژه خطبه های نماز جمعه دوم دی ماه می توانست و می تواند زنگ خطری هشیار کننده برای مسئولان نظام باشد تک تک واژگان این انسان صلح جو حامل حکمت های خداپسندانه است.
کاک حسن امینی از شخصیت های نامدار خوشنام باثبات در دفاع از حق و عدالت با پیشینه پنجاه سال مبارزه در کردستان در بزنگاه های تاریخی همواره در کنار مردم و به عنوان حامی مردم به تریبونی برای بیان خواست های مردم ستمدیده کردستان تبدیل شده است عملکرد چهار دهه ایشان پس از برخوردهای نظام به همفکران ایشان گویای خیرخواهی ایشان و دوری از هرگونه رفتاری بوده است که بر دوش مردم و حکومت هزینه های جبران ناپذیر تحمیل کند. به راستی اگر حکمت و تدبیر عاقلانه ای وجود می داشت مسئولان می بایست همواره قدردان و سپاسگزار نقش آفرینی آمیخته با رفتار مدنی این انسان شریف باشند صاحب این قلم به عنوان یکی از کنش گران چهار دهه اخیر در غرب کشور هرگز به یاد ندارد در برابر وقایع دردناک و گرفتاری های چهار دهه اخیر بین مردم کردستان و حکومت انقلابی، سخنی از سر انتقام و یا خصومت با مردم و مصالح ملی ایرانیان بر زبانش جاری شده باشد.
در حوادث اخیر نیز از همان ابتدا از مسئولان خواست مسئولیت اتفاقی که برای خانم مهسا امینی افتاده است را بپذیرند و ضمن عذر خواهی از مردم و دلجویی از خانواده آن مرحوم، مسببان را معرفی و محاکمه و ریشه های چنین اتفاقات ناگواری را بسوزانند که متاسفانه لجبازی های مسئولان هر روز بر وخامت اوضاع افزود و هنوز هم پس از گذشت بیش از سه ماه امیدی بر ختم به خیر شدن این اعتراضات نیست اما همچنان کاک حسن و جمع کثیری از علما و شخصیت های مذهبی کردستان پیگیر مطالبات مردم بوده و از حکومت می خواهند پذیرای تغییرات اجتناب ناپذیر باشند و بیش از این بر ملت ایران و مردمان ستمدیده کردستان و بلوچستان هزینه ها و خسارات انسانی و مادی بار نکنند.
به عنوان فردی که سالها دلبسته و دلخوش به تحقق آرمان های انقلاب ۵۷ بوده ام و پس از عبور از اندیشه انقلابی گری بیش از بیست و پنج سال به فعالیت های اصلاح طلبانه ناکام پرداخته ام امروز در کمال نا امیدی از اراده مسئولان نظام برای اصلاح روش ها و ساختار حکمرانی، اما باز در سایه سوسویی از امید برای چندمین بار از مسئولان نظام می خواهم تا دیر نشده دست از لجبازی برداشته و به خواست مردم که اعمال تغییرات اساسی در نحوه حکمرانی است گردن نهند و در جهت تامین خواست های نسل های جدید برآیند.
در این میان پیشنهاد می کنم برای پر کردن خلا گفتگو بین حکومت و معترضان مناطق بلوچستان و کردستان که هیچ روزنه ای برای گشودن آن به چشم نمی خورد به منظور گشودن راه گفتگو شخصیت های معتمد و مورد احترام مردم همچون مولوی عبدالحمید و کاک حسن امینی و سایر دلسوزان ملت و کشور – اعم از نخبگان ،سیاسی اساتید دانشگاهها معلمان و علما و معتمدان محلی را طرف گفتگو قرار داده تا با انتقال واقع بینانه مطالبات مردم راه هایی برای جلب رضایت ایشان فراهم آید.
اجازه بدهید به سخنان مهربانانه و وطن دوستانه مرحوم مهندس بازرگان اشاره کنم که در سال های آخر رژیم پهلوی به مدیران ارشد آن نظام گفت بی مهری به انسانهای مسالمت جوی حق طلبانه شما را
با کسانی مواجه خواهد کرد که زبان مسالمت به کار نخواهند برد.