سیدحسن خمینی

اوج تقابل با استبداد در مشروطه است و بعد به دوره رضاشاه آمد و هرچه جلوتر رفته حتی به کشتن کسانی که در سیستم نقش داشته اند، منجر شده است.

 

سیدحسن خمینی نوشت: مردم قبل از انقلاب از چه رنج می کشیدند؟

اولینش استبداد است. استبداد چیزی است که مردم ایران از دوره صفویه، قاجار و پهلوی با گوشت و پوستشان لمس می کرد. اوج تقابل با استبداد در مشروطه است و بعد به دوره رضاشاه آمد و هرچه جلوتر رفته حتی به کشتن کسانی که در سیستم نقش داشته اند، منجر شده است. آزادی به این معنا که انسان ها در سرنوشت خودشان دخیل باشند، آرمان بزرگی است؛ یعنی اینکه انسان ها سرنوشت خودشان را از دل انتخابات در آورند.

دومین آن، استعمار است. استعمار یک درد بسیار بزرگ است و مطلوب نیست که نطفه مشروطه در سفارت انگلستان بسته شود. کودتا شده و خودشان رضا شاه را آورده اند و بعد هم برده اند. برای رفتن محمدرضا از ایران منتظر تصمیم سفارت انگلیس است. پس مردم می خواستند در مقابل استعمار استقلال داشته باشند. البته ما هیچ گاه مستعمره نبوده ایم.

سومین نکته دینداری است. مردم ایران از تاریخشان که ورق بزنید یک ملت دیندار، خداباور و موحد هستند و به همین جهت اسلام را قبول کرده اند. اما بر خلاف تقابلی که سلطنت پهلوی با دین مردم پیدا کرده، مانند کشف حجاب، تعطیل کردن بسیاری از مساجد و نقشی که به بهائیت مقابل اسلام داده اند، مردم به دنبال معنویت بوده اند.

چهارمین نکته عزت است. عزت برای یک ملت مثل آب برای ماهی است. ملت عزیز باشد یعنی اینکه ما کاپیتولاسیون نداشته باشیم و یک شهروند ایرانی در کشور خودش احساس نکند که قانون او و یک شهروند غیر را مساوی برخورد می کند.

پنجمین، آرمان دیگر مبارزه با تحجر است؛ آنی که امام نام آن را «اسلام» ناب گذاشته اند.

نکته بعدی، استکبار در مقابل استضعاف است. متأسفانه از فضای فقری که در جامعه ما (در دوران پهلوی) بوده است، آماری به جامعه ما داده نمی شود. مثلا ببینید اصلاحات ارضی چه مقدار به پیدایش فقر انجامیده و خیلی ها پایه گذار از بین رفتن سلطنت پهلوی می دانند. یکی از آنها خود سلطنت است که یکی حاکم بلامنازع باشد.

این ها مواردی است که در جمال یک نفر به عنوان منادی آنها دیده می شود و اگر جامعه به او اقبال می کند از باب این است که پرچمدار این موارد بوده و اگر بخواهیم امام برای تاریخ ما امام بماند و برای نسل ها امام بماند باید امام را نماد این آرمان ها نگه داریم؛ چون این آرمان ها بین النسلی است.