اختصاصی؛

نتیجه یک پژوهش در دانشگاه کمبریج انگلستان نشان می دهد که چیزی حدود ۱۰ درصد رمزارزهای دنیا در ایران تولید می شود. رقمی که در صورت صحت، می تواند از دلیل اصلی خاموشی ها در ایران پرده بردارد.

 

صبح ما، گروه سیاسی:《علت خاموشی ها در هفته های اخیر و قطعی برق احتمالی در آینده چیست؟》این پرسشی است که همواره مطرح بوده و با اینکه اظهاراتی جسته گریخته در رابطه با آن مطرح شده است، ولی هنوز پاسخی قانع کننده درباره اش به افکار عمومی داده نشده است.

در این میان برخی منتقدین دولت که علاقه وافری دارند تا همه مشکلات را بر سر روحانی و کابینه اش سوار کنند، لحظه شماری می کنند تا برای فرار از مسئولیت، مسائل موجود را میراث دولت های یازدهم و دوازدهم بنامند و خود را بی تقصیر جلوه دهند.

درحالی که هیچ ادعایی نمی تواند جای گزارش عملکرد یا همان بیلان کاری یک مجموعه را بگیرد. همان موضوعی که به دلیل ضعف رسانه ای دولت فعلی، دستاویزی برای دراز شدن زبان منتقدین و سیاهنمایی آنها از وضع موجود شده است.

علی ایحال با اینکه امروز عده ای در تلاشند که تنها مقصر قطعی برق در شهرهای ایران را “وزارت نیرو” معرفی کنند، نگاهی به گزارش عملکرد این وزارت خانه در هشت سال گذشته نشان می دهد که حتما باید علت به وجود آمدن وضع فعلی را در جای دیگری جست و جو کرد.

دولت روحانی در شرایطی روی کار آمد که ظرفیت نصب شده کل نیروگاه های کشور ۶۸۹۹۵ مگاوات بود. از این رو، در چهارساله نخست دولت او، ۷۹۲۶ مگاوات به ظرفیت نصب شده کل نیروگاه های کشور اضافه شد و این روند افزایشی تا امروز نیز ادامه دارد به نحوی که بنابر ارزیابی های به عمل آمده تا پایان دولت فعلی، ظرفیت نصب شده کل نیروگاه های کشور به رقم ۸۶۹۳۲ مگاوات خواهد رسید.

آنچه مسلم است تنها در سال ۹۹، حدود ۱۸۰۷ مگاوات ظرفیت جدید نیروگاهی به بهره برداری رسیده است.

از سوی دیگر، علیرغم تحریم های شدید آمریکا علیه کشور و شرایط دشوار بین المللی، تنها در سال۹۸ بیشترین ظرفیت نیروگاه های حرارتی طی دولت یازدهم و دوازدهم به میزان ۳۰۳۹ مگاوات احداث شده که در نوع خود بی سابقه بوده است. با این حساب ایران با ظرفیت ۶۵گیگاوات، جایگاه نهم دنیا را در نیروگاه های حرارتی به خود اختصاص داده است.

بطور کلی می توان گفت که از ابتدای دولت یازدهم تا پایان سال۹۹ بیش از ۱۸۱۱۲ مگاوات به ظرفیت کل نیروگاه های کشور اضافه شده است.

از طرف دیگر، استفاده از نیروگاه های تجدیدپذیر و پاک نیز در دولت های یازدهم و دوازدهم به ترتیب حدود ۱۰۱درصد و ۴۱۹ درصد رشد داشته است و در حال حاضر نیز رشد ۱۵۸ درصدی در بهره برداری از نیروگاه های مذکور نسبت به سال پایانی دولت یازدهم مشاهده می شود.

ولی نباید فراموش کرد که برنامه های مربوط به توسعه استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و پاک و بهره وری انرژی در سال های اخیر در کشور، همواره با مشکلات و موانع متعددی روبرو بوده که کمتر به آنها اشاره می شود.

موانعی نظیر افزایش و نوسانات غیرقابل پیش بینی نرخ ارز و افزایش تحریم های بین المللی که هر دو موجب کاهش چشمگیر تمایل به سرمایه گذاری های خارجی می شوند.

به بیانی دیگر، عدم اقبال سرمایه گذاران خارجی به دلایلی مانند نوسانات نرخ ارز، قراردادهای ریالی با تولیدکنندگان انرژی و نیز مشکلات ناشی از تحریم های ظالمانه مربوط است.

با این وجود، حدود ۹۰ درصد از رشد بالای ۴۰۰ درصدی نیروگاه های تجدیدپذیر در دوران روحانی، با سرمایه گذاری بخش خصوصی صورت گرفته است.

یکی از موارد قابل توجه در این دوران، رشد ۲۹ درصدی تعداد کل مشترکین برق نسبت به ادوار گذشته است.

در کنار این مسائل، تاسیس مزارع استخراج رمزارزهای مجازی در کشور نیز، خود تبدیل به دردسری بزرگ برای وزارت نیرو شده است.

مزارعی که مقادیر بسیار بالایی از برق را مصرف می کنند و گاهی مصارفشان به میزان مصرف برق چندین استان است. این درحالیست که صاحبانشان از حریمی امن برخوردار بوده و به هیچ مقامی پاسخگو نیستند.

به گزارش صبح ما، برای اثبات این ادعا کافیست به اظهارات چند ماه قبل مدیرعامل شرکت توانیر اشاره کنیم که در یک برنامه تلویزیونی اظهار کرد” در جریان تلاش ماموران این شرکت برای جمع آوری مراکز استخراج رمزارز، به آن‌ها «تیراندازی شده» است.”

هرچند محمدحسن متولی زاده به نام شرکت یا افرادی که تیراندازی کرده‌اند، اشاره نکرد، اما تقریبا مشخص است که صاحبان این مزارع خیالشان از تعقیب های کیفری و قضایی راحت است.

بنابر ارزیابی های اولیه، مصرف انرژی برای استخراج رمزارزها رقمی معادل«دو هزار مگاوات» در کشور است. یعنی مصرفی بیش از هفت استان و یا معادل ۳۰ درصد مصرف تهران».

البته اخیرا نتیجه یک پژوهش در دانشگاه کمبریج انگلستان نشان می دهد که چیزی حدود ۱۰ درصد رمزارزهای دنیا در ایران تولید می شود. رقمی که در صورت صحت، می تواند از دلیل اصلی خاموشی ها در ایران پرده بردارد.

بی تردید یکی از دلایل اصلی ابراز تمایل استخراج کنندگان رمزارزها در کشور، وجود برق ارزان است. برقی که چهار برابر قیمت از تولیدکننده خریداری و به یک چهارم قیمت به مصرف کننده فروخته می شود.

جالب اینجاست که استخراج کنندگان رمزارزهای مجازی نیز با استفاده از همین یارانه برق، سودهای کلانی به دست می آورند و آنچه نصیب مردم می شود خاموشی های کلافه کننده ای است که برخی ها تلاش می کنند آن را به مسئولین وزارت نیرو و در یک گام فراتر به بی کفایتی آنها نسبت دهند.

متاسفانه با نگاهی به کارنامه قابل دفاع وزارت نیرو در هشت ساله اخیر، تحریم های کمرشکن، قیمت متزلزل ارز، عدم تمایل سرمایه گذاران خارجی و مشکل نوظهور استخراج رمزارزها، هنوز مشخص نیست چرا عده ای چه در میان سیاسیون و چه در بین رسانه ها، آدرس غلط می دهند؟!