شاید امروز هیچ مسئولی در دولت و وزارت خارجه شجاعت تشکر از زحمات ظریف را نداشته باشد اما بدون شک بخش وسیعی از افکار عمومی به زودی این جمله را تکرار خواهند کرد؛ که «ظریف مچکریم»
به گزارش صبح ما، با اینکه هنوز چند ماهی از روی کار آمدن دولت جدید نگذشته است. ولی درست یکسال پیش بود که عده ای با دهان های گشاد و عصبانیتی غیرقابل توصیف، جواد ظریف(وزیر خارجه وقت) را به سازش و خیانت علیه کشور متهم کردند و برجام را توافقی سراسر ضرر نامیدند که ناشی از بی تدبیری مسئولان است! آنها حتی در برابر این گفته که «برجام تصمیم نظام بود» نیز مقاومت کردند و آن را دروغ دولت روحانی برای فرار از پاسخگویی خواندند.
حالا اما شرایط کاملا فرق کرده است. چرا که دولت مطبوع دلواپسان روی کار آمده است و حداقل انتظار(تندروها) این است که رییس جمهورشان، پا روی توافق های به زعم آنها خائنانه و یا اقداماتی بگذارد که از سوی دولت سابق انجام شده است. ولی انگار آنچه در عمل اتفاق افتاده، چندان باب طبع این طیف سیاسی نبوده است.
از این رو، با نگاهی به اظهار دلخوری های اخیر جریان تندروی اصولگرا از روند مذاکرات وین و امتیازاتی که ایران احتمالا در توافق آینده به طرف آمریکایی خواهد داد، به نظر می رسد که حجم انتقادات مدعیان انقلابی گری از وزارت خارجه رییسی، شیب تندتری پیدا کند.
همین تازگی سیدمحمود نبویان، از اعضای تندروی پایداری اعلام کرد که دولتِ رئیسی برجام را پذیرفته و اکثر تحریم ها باقی می مانند و آمریکا هیچ چیزی را در هیچ زمینه ای نپذیرفته است.
او همچنین به سخنان وزیر خارجه دولت سیزدهم در مجلس اشاره کرد و گفت:«امیرعبداللهیان اظهار داشته که «آیسا» و «کاتسا» و «یوترن» لغو نمی شوند؛ آمریکا حتی حاضر نشده معافیت دهد.»
بنابر ادعای این عضو مجلس اقلیت، آمریکا گفته «هیچ کشوری حق دادن دلار به ایران را ندارد».
انتقادات نبویان زمانی شدت می گیرد که می گوید: «آمریکا قوی ظاهر شده اما دوستان ما بسیار ضعیف ظاهر شده اند.»
او البته به این اشاره نمی کند که اگر مسیر طی شده تاکنون غلط است، چرا وزارت خارجه دولت رئیسی که خودی محسوب می شود نیز همان راهی را می رود که وزارت خارجه دولت روحانی رفته بود؟ و تنها به گفتن این جمله کلیشه ای بسنده می کند که توافق آینده هم زیر سر دوستان آقای ظریف است!!!
از آنجا که ماهی گرفتن از آب گل آلود، هنر ماهرانه طیفی از اصولگرایان است، تلاش های مذبوحانه ای صورت می گیرد تا هر موفقیتی بنام دولت فعلی و هر شکست یا خیانتی به نام دولتمردان پیشین ثبت شود. حتی اگر سالها بعد اتفاق افتاده باشد!
به گفته برخی بازیگران ضدبرجامی در ایران، ظریف و روحانی تمام مسائل را به اجرای برجام گره زده بودند، سوال اینجاست که (مگر دولت فعلی توانسته بدون به سرانجام رساندن مذاکرات کاری پیش ببرد؟)
متاسفانه بنا به اعتراف صریح محمود نبویان، اگر در دولت روحانی«برجام» کف مطالبات و خواسته های ایران بود، همان در دولت رییسی تبدیل به«سقف مطالبات» شده است. این بدان معناست که دست کم بخشی از اصولگرایان فهمیده اند مسائل مملکت نیاز به کار کارشناسی دارد و با توهم و شعار، مشکلی حل نخواهد شد. شاید به همین دلیل، برخی افراد متوهم از تیم مذاکره کننده وین کنار گذاشته شدند.
با این حال، جا دارد که از بینش و درایت محمدجواد ظریف در دوران مسئولیتش در وزارت امور خارجه، تقدیر ویژه ای به عمل آید چرا که او سال ها پیش به بسیاری از درخواست های نشدنی در مذاکرات اشاره کرده بود و در تلاشی قابل تحسین، بهترین توافق را برای منافع ملی ایران رقم زد. توافقی که امروز، نه تنها بعنوان ملاک مذاکرات، بلکه به سقف مطالبات اصولگرایان تبدیل شده است.
از این رو، شاید امروز هیچ مسئولی در دولت و وزارت خارجه شجاعت تشکر از زحمات ظریف را نداشته باشد اما بدون شک بخش وسیعی از افکار عمومی به زودی این جمله را تکرار خواهند کرد؛ که «ظریف مچکریم»