اختصاصی؛

متاسفانه درحالی ‌که این روزها گروه‌ها و جناح‌های سیاسی باید به‌دنبال تلاش برای پیروزی در انتخابات باشند، در تلاش برای پیدا کردن فردی هستند که بتواند تاییدیه شورای نگهبان را دریافت کند. شرایطی که مطمئناً در انتخابات‌ پیش‌رو و آینده سبب سردتر شدن شور و شعور انتخاباتی می‌شود. و شاید به همین خاطر باشد که اکثریت اصلاح طلبان گفته اند اگر نتوانند با کاندیدای حداکثری خود وارد عرصه شوند، عطای رقابت را به لقایش خواهند بخشید.

 

به‌گزارش صبح ما| «در روز بررسی صلاحیت‌ها خودِ ما هم که در شورای نگهبان هستیم نمی‌دانیم چه اتفاقی قرار است بیفتد.» این بخشی از اظهارات اخیر عباسعلی کدخدایی سخنگوی آن شوراست که در واکنش به گمانه‌زنی‌ها درباره تایید صلاحیت‌ نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری بیان شد.

بنابراین باتوجه به برنامه‌ریزی صورت گرفته برای انتخابات آتی، همه احزاب، گروه‌های سیاسی و مردم باید تا روز پنجم یا ششم خردادماه منتظر بمانند تا متوجه شوند چه‌کسانی قرار است به‌عنوان نامزدهای نهایی انتخابات ریاست جمهوری از سوی این شورا معرفی شوند. به نظر می رسد در این فاصله روزنامه هایی نظیر کیهان، جوان و یا خبرگزاری های وابسته به نیروهای نظامی هم فرصت بسیار خوبی دارند تا روزانه چند بار در جایگاه شورای نگهبان نشسته و اشخاص را ردصلاحیت کنند.

از سوی دیگر، همانطور که صداوسیما به نقل از «منابع آگاه»، برجام و مذاکرات وین را نشانه گیری می کند، ممکن است نقش این منابع جعلی در روند تایید صلاحیت نامزدهای انتخابات نیز پررنگ تر از گذشته باشد و ماشین تخریب اصولگرایان بازهم به نقل از منابع آگاه اقدام به انتشار اخباری کذب در راستای مخدوش کردن چهره نامزدهای اصلاح طلب کند.

یکی دیگر از مسائلی که در این انتخابات به طور ملموس قابل مشاهده است، بی نظمی و بی برنامگی کاندیداهای ریاست جمهوری است. به نظر می رسد حضور کاندیداهای نظامی که به تازگی مجبور به فاصله گرفتن از پادگان ها شده اند و همچنین برخی اشخاصی که در قامت رئیس جمهور نیستند، باعث برجسته تر شدن این ضعف در این دور از انتخابات شده است.

دکتر محمد فاضلی، استاد توسعه و عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی تهران یکی از چهره هایی است که به بی سامانی سیاسی انتخاباتی در کشور واکنش نشان داده و نوشته است: «پخش روزی پانصد پُرس چلوکباب و فروختن به خلایق، رستوران، مدیریت، تدارکات و سازماندهی می‌خواهد. کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری به اندازه یک چلوکبابی، سازمان و نظم پیش‌بینی پذیر برای تدوین برنامه اداره مملکت ندارند»

یکی از دلایل بی برنامگی مورد نظر فاضلی به روش تایید صلاحیت‌ها از سوی شورای نگهبان مربوط است. شما تصور کنید گروه‌های سیاسی از ماه‌ها قبل برای انتخابات ریاست جمهوری برنامه‌ریزی کنند، تیم‌ها و شخصیت‌های مورد نظرشان را انتخاب کنند، هزینه‌های زیادی برای انجام همه این موارد انجام دهند ولی در فاصله بیست روز تا رای گیری اعلام شود کاندیدای مورد حمایت فلان حزب یا جریان سیاسی رد صلاحیت شده است، آن‌وقت حزب مورد نظر یا باید همه هزینه‌های انجام شده را فراموش کند یا برای این‌که به حداقلی از نفع سیاسی برسد با یک نامزد تایید صلاحیت شده ائتلاف کند. درست مانند انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲، که مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در آن رد صلاحیت شد.

بنابراین نباید فراموش کرد که این انتقاد زمانی وارد است که مردم بتوانند حداقل از چند ماه قبل، نماینده احزاب را برای حضور در انتخابات شناسایی کنند و همچنین احزاب با توجه به حضور نماینده قطعی خود در انتخابات هزینه‌های لازم را برای تبلیغات ریاست جمهوری، میتینگ‌ها و سایر برنامه‌های خود انجام دهند.

حالا ولی به‌فاصله ۴۰روز مانده به انتخابات، احزاب و گروه‌های اصلاح طلب هنوز نتوانسته اند نامزد مدنظر خود را معرفی کنند، کار به حدی دشوار است که آنها در فاصله ۲۰روز تا انتخابات هنوز مطمئن نیستند که نامزد معرفی شده شان تایید صلاحیت می‌شود یا نه و از طرفی مردمی که قرار است با حضور پای صندوق‌های رای انتخاب خودشان را انجام دهند نیز نسبت به افراد تایید صلاحیت شده نهایی شناختی ندارند.

پرسش این است که چطور از دل این وضعیت یک انتخاب موثر خارج می‌شود؟ علاوه بر این می بینیم که شورای نگهبان و مراجع قانونگذار مانند مجلس شورای اسلامی به‌جای این‌که روش ناصحیح خود در معرفی افراد تایید صلاحیت شده را اصلاح کند، دائم بر پیچیدگی وضع موجود می افزاید. طوری‌که در روزهای اخیر با تغییر ناگهانی شروط ثبت نام نامزدهای ریاست جمهوری، دوباره بر بلاتکلیفی و سردرگمی اصلاح طلبان در انتخابات افزود.

متاسفانه درحالی ‌که این روزها گروه‌ها و جناح‌های سیاسی باید به‌دنبال تلاش برای پیروزی در انتخابات باشند، در تلاش برای پیدا کردن فردی هستند که بتواند تاییدیه شورای نگهبان را دریافت کند. شرایطی که مطمئناً در انتخابات‌ پیش‌رو و آینده سبب سردتر شدن شور و شعور انتخاباتی می‌شود. و شاید به همین خاطر باشد که اکثریت اصلاح طلبان گفته اند اگر نتوانند با کاندیدای حداکثری خود وارد عرصه شوند، عطای رقابت را به لقایش خواهند بخشید و از حضور در عرصه خودداری خواهند کرد. موضوعی که نه به مثابه یک تهدید، بلکه از بدیهیات و پیش شرط های هر رقابت منصفانه ای محسوب می شود.