به نظر می رسد که حامیان اصولگرای احمدی نژاد که ۸ سال در حمایت از او سنگ تمام گذاشته و شریف ترین فرزندان انقلاب را به دلیل رای ندادن به وی به زندان انداختند، در ممنوع التصویری این هنرمند بداقبال تلویزیون نقش داشته اند.

 

به گزارش صبح ما، محمود بصیری نام بازیگری است که طی دهه های گذشته در سریال ها و مجموعه های مختلفی ایفای نقش کرده است. اما به قول خودش پس از مشخص شدن شباهتش به محمود احمدی نژاد به شکل غیر رسمی ممنوع‌الکار شده است.

او این روزها از ۱۵ سال خانه نشینی اش انتقاد می کند. اما به راستی ماجرای ممنوع الکار شدن این هنرمند چه بود؟ با اینکه عوامل پشت پرده خانه نشینی این هنرمند هنوز مشخص نیست، اما به نظر می رسد که حامیان اصولگرای احمدی نژاد که ۸ سال در حمایت از او سنگ تمام گذاشته و شریف ترین فرزندان انقلاب را به دلیل رای ندادن به وی به زندان انداختند، در ممنوع التصویری این هنرمند بداقبال تلویزیون نقش داشته اند.

به گفته بصیری در این مدت، فیلمنامه ها یا طرح های دوستان فیلمساز یا تهیه‌کننده اش که برای بازی در اختیار او قرار می گرفته و همچنین صحبت‌هایی که با او می شده به طرز عجیبی مسکوت باقی می مانده است. متاسفانه فشار به هنرمندان و سینماگران در دوره احمدی نژاد به اندازه ای افزایش پیدا کرد که سینماها به مرز ورشکستگی رسیدند و استفاده از تجهیزات ماهواره ای در میان مردم به شدت رواج یافت.

این در حالیست که در دولت حسن روحانی با اینکه حمید لولایی یکی از شبیه ترین هنرمندان به او بود، اما هیچ گاه با ممنوعیت کاری مواجه نشد. او حتی در چندین نقش لباس روحانی نیز بر تن کرد و با گریم های جدی تر، تصویری دقیق تر از حسن روحانی را به نمایش گذاشت.

البته به نظر می رسد تفاوت در اینجاست که در دولت احمدی نژاد، نهادهای امنیتی و نظامی کشور با شخص رئیس جمهور و دولت اصولگرا بیشترین همکاری را داشتند و به نوعی از حامیان جدی او بودند به همین خاطر بود که مخالفت و یا حتی لحن کنایه آمیز در قبال رئیس جمهور گناهی نابخشودنی محسوب می شد و مجازاتی سخت در پی داشت.

اما در دولت روحانی که متشکل از طیف میانه رو اصولگرایان است، حمایت های امنیتی و نظامی به میزان قابل توجهی کاهش یافته و به دلیل دلخوری تندروها از رئیس جمهور که چرا پای چند مدیر دسته چندمی اصلاح طلب را به دولت باز کرده، توهین و انتقادات تند از رئیس جمهور مجازات سختی در بر ندارد.

از این روست که معترضان در تمامی عرصه ها می توانند با خیالی آسوده در جوار نیروهای نظامی و امنیتی شعار مرگ بر روحانی سردهند. وضعیتی که ممکن است با روی کار آمدن احتمالی یک رئیس جمهور تندروی اصولگرا دیگر مشابه گذشته نباشد و توهین به رئیس جمهور بازهم توهین به کلیت نظام قلمداد شود.