اختصاصی؛

سخنگوی حزب اتحادملت به «صبح ما» گفت: از مجموع تحرکاتی که در این مدت انجام شده، یعنی تماس‌هایی که با برخی از کنشگران سیاسی از طرف آقای رئیسی گرفته شده و همچنین همین مورد راه اندازی سامانه برای معرفی مدیران می‌شود نتیجه گرفت که آقای رئیسی و همراهان ایشان مسئله را تشخیص داده‌اند. مسئله این است که بخش بزرگی از جامعه و نخبگان امکان اثرگذاری خودشان را محدود می بینند یا این‌که اصلاً اثرگذاری را امکان‌پذیر نمی بینند.

 

صبح ما| این روزها دولت جدید در تکاپوی تشکیل کابینه است. یکی از اقداماتی که سیدابراهیم رئیسی در پیش گرفته راه‌اندازی سامانه‌ای برای معرفی مدیران است. سامانه‌ای که در آن از مردم، نخبگان و احزاب خواسته شده مدیران مدنظر خود را معرفی کنند. اما آیا واقعاً قرار است کابینه ابراهیم رئیسی از میان اسامی معرفی شده توسط مردم انتخاب شود؟ یا سوال بزرگ‌تر این است که وقتی نظر مردم در انتخاب رئیس‌جمهور با نظارت استصوابی کنار گذاشته شد، انتخاب وزرا از طرف مردم چه فایده‌ای دارد؟

درهمین‌باره حسین نورانی‌نژاد، سخنگوی حزب اتحاد ملت به‌ پایگاه خبری «صبح ما» گفت: «از مجموع تحرکاتی که در این مدت انجام شده، یعنی تماس‌هایی که با برخی از کنشگران سیاسی از طرف آقای رئیسی گرفته شده و همچنین همین مورد راه اندازی سامانه برای معرفی مدیران می‌شود نتیجه گرفت که آقای رئیسی و همراهان ایشان مسئله را تشخیص داده‌اند. مسئله این است که بخش بزرگی از جامعه و نخبگان امکان اثرگذاری خودشان را محدود می بینند یا این‌که اصلاً اثرگذاری را امکان‌پذیر نمی بینند، طوریکه فاصله دولت و ملت زیاد شده است، همچنین ارتباط حاکمیت با نخبگان به بیشترین فاصله خودش در دوران بعد از انقلاب رسیده است. بنابراین از حیث این‌که این مسئله مهم است تشخیص‌شان درست بوده منتهی راه حلی که انتخاب کردند راه حل مناسبی نیست.»

وی ادامه داد: «این روش بیشتر شکل نمایشی دارد، یعنی بعید است که کسی موافق این باشد کابینه دولت آینده از این طریق چیده شود. کابینه رئیس دولت باید یک استراتژی مشخصی داشته باشد. درچارچوب آن استراتژی باید افرادی انتخاب شوند و بعداً هم باید درباره عملکرد خودشان پاسخگو باشند. این‌که از بقیه بخواهیم بیایید و بگویید چه‌کسی در کابینه باشد ممکن نیست.»

نورانی‌نژاد تاکید کرد: «نظرخواهی هیچ ایرادی ندارد و خوب هم هست اما این نظرخواهی‌ها چیزی نیست که آن شکاف اصلی میان دولت و مردم یا دولت و نخبگان را پوشش دهد. پوشش این شکاف نیازمند انتخابات آزاد است، پوشش شکافِ میان دولت و مردم نیازمند رعایت حقوق شهروندی مثل آزادی بیان، حق انتخاب شدن، انتخاب کردن و حق پرسشگری است. باید توجه کرد امروز یک تبعیض بزرگ در کشور وجود دارد. یعنی اینکه یک دیدگاه و حامیان آن از حمایت‌هایی برخوردار هستند که بقیه دیدگاه‌ها آن حمایت را ندارند. امروز کاندیدای یک جریان در انتخابات تایید می‌شود، این جریان چه رای بیاورد چه رای نیاورد در قدرت موثر است و سایر جریان‌ها حتی اگر رای هم بیاورند خیلی امکان پیش‌برد دیدگاه‌های خودشان را ندارند. این حس تبعیض و فاصله‌ای که شکل گرفته با این اقدامات روبنایی مانند معرفی مدیر در یک سامانه حل نمی‌شود.»

عضو حزب اتحاد ملت بیان کرد: «وقتی کسی می‌خواهد مشورت بگیرد نمی‌تواند به‌کسی زور کند که این‌گونه مشورت بدهد. مشورت اساساً جای شورا را نمی‌گیرد. ضعف کشور ما در مشورت گرفتن یا نگرفتن نیست، اگر هم باشد مسئله اصلی این نیست، مسئله اصلی کشور ما شورا است. منظورم از شورا نوعی سیاست‌گذاری حاکمیتی است که منجر به تحقق جمهوریت شود. در واقع شورایی که کل مردم ایران احساس کنند در آن حضور دارند. حالا باید پرسید چگونه این اتفاق می‌افتد؟ در جواب باید گفت که با رای دادن و رای گرفتن این شورا شکل می‌گیرد. با این‌که یک نماینده واقعی در میان نامزدها وجود داشته باشد این شورا حادث می‌شود، مسئله اصلی وضعیت کنونی این است که بسیاری از مردم از طریق نظارت استصوابی و گرایش جناحی که در شورای نگهبان وجود دارد از حق انتخاب شدن و انتخاب کردن محروم شدند و این ضعف بزرگ با مشورت گرفتن از چند نفر خاص برطرف نمی‌شود.»