حجت الاسلام والمسلمین هادی قابل گفت: در کلیپی دیدم که ظاهراً در یکی از روستاهای مازندران، خانه و کاشانه تعدادی خانواده بهایی را تخریب کرده اند و زن و مرد و کوچک و بزرگ آنها روی خرابه ها نشسته اند و دارند گریه می کنند. بعد یکی از آنها داد می زند و می گوید «این اسلام شماست؟ این عاشورایتان است؟ این امام حسین شماست؟»
حجت الاسلام والمسلمین هادی قابل در حسینیه محبان الائمه(ع) گفت: یکی از ویژگی های اخلاقی عاشورای اباعبدالله الحسین(ع) که برای همه ما شیعیان و انسان ها اعم از مسلمان و غیرمسلمان، درس زندگی و عدالتخواهی حسین(ع) است.
وی افزود: بسیاری از شخصیت های بزرگ عالم در حرکت ها و نهضت های خودشان، اباعبدالله(ع) را الگو و سرمشق خود قرار دادند. بزرگترها یادشان هست که یاسر عرفات، رهبر جبهه آزادیبخش فلسطین، در مقطعی وارد کربلا شد و به کنار بارگاه اباعبدالله(ع) رفت و سلاح کمری خود را درآورد و گفت:«حسین جان! من هم راه تو را برای دفاع از حق و حقیقت و عدالت می پیمایم» این درحالیست که عرفات «سنی مسلک» بود.
او ادامه داد: از گاندی، رهبر استقلال هندوستان هم این سخن به ما رسیده است که « ما برای حرکت و نهضت خود علیه استعمار، از حسین بن علی(ع) الگو و سرمشق گرفته ایم» اباعبدالله(ع) برای همه انسان ها الگو و درس است. درس ایستادگی، مقاومت، صبوری، عدالتخواهی و حقیقت جویی است.
حجت الاسلام والمسلمین قابل گفت: استمرار مجالس اباعبدالله(ع) و مکتب ایشان در طول ۱۳۸۳ سال گذشته به این دلیل بوده که درس هایی که ایشان در روز عاشورا برای بشریت ارائه کردند، فرا بگیریم و به آنها عمل کنیم. یکی از درس های مورد توجه ایشان در اینجا، بحث عدالت خواهی و مبارزه با ظلم و ستم است.
وی افزود: عدالت و مبارزه با ظلم و ستم، امری فرامذهبی و فرا دینی است و این گونه نیست که ما عدالت را فقط برای شیعیان و یا مسلمانان بخواهیم. وقتی حرف از عدالت زده می شود، مقصود عدالت برای انسانهاست. همین طور وقتی صحبت از مبارزه برای ظلم و ستم می کنیم، یعنی هر ستمی در هرجای عالم بر علیه انسانی صورت می گیرد، باید فریاد ما را بلند کند. این دستور صریح قرآن و اهل بیت(ع) است.
او در بخش دیگری از سخنان خود بیان کرد: خدا از ما می پرسد چرا شما در برابر ظلم و ستمی که بر یک عده مستضعف می رود، ساکتید. درباره واژه «مستضعف» امام باقر(ع) این جمله را به سه امام فرمودند که:«وقتی پدرم سجاد بن علی(ع) هنگام مرگش رسید، مرا صدا کرد و وصیتی به من کرد؛ فرمود که وقتی پدرش علی بن الحسین(ع) می خواسته به صحنه نبرد رود و دیگر برنگردد، در بستر کسالت و تبی شدید بوده. ناگهان دیده که دامن خیمه بالا رفته و پدرش حسین(ع) وارد شده است، دستش را روی پیشانی ایشان گذاشته و این جمله را گفته: «پدرم علی بن ابی طالب وقتی خواست فرزندان خود را نصیحت کند، این گونه فرمود:«مواظب باشید به خلقی که هیچ پناه و یاوری جز ذات احدیت پروردگار ندارد، ظلم نکنید که تنها یار و یاور او خداست»
او افزود: خلق یعنی تمام موجودات عالم، شرافت ما تنها به عقل و خرد داشتن نیست، گاهی بعضی حیوانات بیشتر از انسان شرافت دارند. شرافت به این است که ما وقتی ببینیم به کسی ظلم می شود و هیچ یار و یاوری جز خدا ندارد، ساکت نمانیم. من اگر به یک حیوان هم ظلم کنم، فردای قیامت باید جواب خدا را دهم. حضرت آیت الله جوادی آملی در دیدار با یکی از مسئولین این روایت را نقل کردند که روزی پیامبر اکرم(ص) داشتند از کوچه ای عبور می کردند دید شخصی می خواهد الاغش را به داخل حیاط خانه اش ببرد و لباس خود را به نحوی گرفته که انگار می خواهد به آن علوفه بدهد. حضرت نزدیکتر شدند و فهمیدند که علوفه ای در لباس او نیست و از آن فرد خواستند که چنین نکند» زیرا حیوان با اینکه عقل ندارد، ولی شعور دارد. اتفاقا شعور بسیاری از حیوانات از ما انسان ها بیشتر است.
وی گفت: حتی قطرات آب هم شعور دارند. تمام موجودات عالم و این زمین شعور دارند. فردای قیامت همین زمین گواهی می دهد که ما در اینجا برای حسین بن علی(ع) اشک ریختیم. این عالم، عالم حساب و کتاب است.
او افزود: در کلیپی دیدم که ظاهراً در یکی از روستاهای مازندران، خانه و کاشانه تعدادی خانواده بهایی را تخریب کرده اند و زن و مرد و کوچک و بزرگ آنها روی خرابه ها نشسته اند و دارند گریه می کنند. بعد یکی از آنها داد می زند و می گوید «این اسلام شماست؟ این عاشورایتان است؟ این امام حسین شماست؟» خداوند در قرآن می فرماید: به کسانی که غیرخدا را می پرستند، بت می پرستند و مشرکند، بد و بیراه نگویید؛ چرا؟ چون آنها نیز به خدای تو بد می گویند و تو باعث شدی به دین و خدایت بد بگویند. این ها انسانند من کاری به بهایی بودن یا یهودی بودنشان ندارم. مگر امیرالمومنین(ع) برای آن زن یهودی که سپاه معاویه خلخال از پایش درآورده بودند، گریه نکرد؟ مگر به اصحابش نگفت اگر زمین شکافته شود و شما در آن دفن شوید سزاوارتر از این است که بشنوید از پای یک زن یهودی خلخال بازکرده اند.
او ادامه داد: چطور می توانیم بگوییم پیروی علی بن ابی طالب هستیم؟ یکی می گوید به دلیل اینکه خانه این افراد در بافت جنگلی بوده، تخریبش کردند. نمونه های دیگر در کرج و کاشان و یزد را چه می گویید؟ آیا این ها آدم هستند یا نه؟ ما حتی حق نداریم آشیانه یک حیوان را خراب کنیم چه رسد به همنوع خودمان.
هادی قابل گفت: علی ابن ابی طالب میفرماید بپرهیزید از ظلم به کسانی که هیچ یار و یاور و پناهی جز خدا ندارند. و آنها اگر صدای ناله شان بلند شود، همه چیز را زیر و رو می کند. مشکلاتی که امروز در کشور وجود دارد نیز حاصل برخی ظلم ها و خیانت ها به مردم است.
وی ادامه داد: باید دید چرا اباعبدالله(ع) به سپاه خسته و تشنه حربن ریاحی که برای مقابله با ایشان آمدند، آب دادند؟ چون آنها انسان بودند و اباعبدالله(ع) دستور دادند نه تنها به آنها که به حیواناتشان هم آب دهند. جالب اینکه برخی دشمنان اباعبدالله(ع) به دلیل رفتار و منطق حسین(ع)، جذب ایشان شدند و در رکاب حضرت جنگیدند. از طرف دیگر، در سپاه عمر سعد، بعضی شیعه های علی(ع) و اباعبدالله(ع) حضور داشتند. باید همواره حامی مظلوم باشیم و هیچگاه ظلم نکنیم.