نظامیان می بایست به انجام وظیفه در حیطه کاری خود بپردازند. متاسفانه اکنون شاهد اظهار نظرهایی هستیم که گفته می شود اگر نظامیان استعفا دهند، می توانند در انتخابات یا سایر مناصب شرکت کنند.
جواد امام، دبیرکل مجمع ایثارگران در واکنش به اظهارات اخیر سعید لیلاز درباره رئیس جمهور نظامی و موضع جریان اصلاح طلب در این باره گفت: به باورم آقای لیلاز نظر شخصی خود را بیان کرده است و به نظر می رسد صحبتش بیشتر جنبه طنز داشته است چرا که این چهره اصلاح طلب اصولا ادبیاتش توام با طنز است. این روزها بحث حضور چهره نظامی در پاستور در جریان اصلاح طلب هیچ بازخورد مثبتی نداشته و استقبالی از آن صورت نگرفته است.
وی افزود: انتخاب چهره نظامی به عنوان رئیس جمهور، نشان دهنده حرکت به سمت انسداد جامعه است. مشکلات کشور خصوصا در بحث دیپلماسی حاصل حضور نظامیان است و دستاوردی که ورود نظامیان به ویژه در بازه زمانی سال های ۸۴ تا ۹۲ در دولت آقای احمدی نژاد برای کشور ایجاد کرد؛ تحریم های پی در پی و قطعنامه های شورای امنیت بود که ما را تا ذیل بند هفت پیش برد.
دبیرکل مجمع ایثارگران ادامه داد: اگر برجام نبود و توفیقی که دیپلمات های ما در عرصه بین المللی پیدا نمی کردند، مشخص نبود که شرایط پیش روی کشور به کجا می انجامد. با عدول ترامپ از برجام، عده ای که پیش از حضور او در کاخ سفید با برجام در تقابل بودند، این سند را ناکارآمد خواندند علی رغم اینکه تصمیم نظام و حاکمیت بر شکل گیری برجام بود و با ابتکار عملی که در حوزه دیپلماسی به کار گرفته شد، روند های اشتباه گذشته متوقف شد. درست است که امروز ما با تحریم های پی در پی مواجه هستیم ولی اگر به مرور رویه های گذشته بپردازیم قطعا ادامه آن، شرایط دشوار تری را برای کشور رقم می زد.
امام بیان کرد: ضمن اینکه نظامیان در جایگاه خود محترم هستند، حضورشان هم به لحاظ قانونی و هم به دلیل توصیه های حضرت امام خلاف است. نظامیان می بایست به انجام وظیفه در حیطه کاری خود بپردازند. متاسفانه اکنون شاهد اظهار نظرهایی هستیم که گفته می شود اگر نظامیان استعفا دهند، می توانند در انتخابات یا سایر مناصب شرکت کنند. در حالی که این افراد با لباس نظامی در حال اعلام کاندیداتوری و تبلیغات هستند . این اتفاق خلاف بیّن قانون است. شخص نظامی که باید برای کاندیداتوری استعفا دهد، ابتدا می بایست در حوزه های مدنی و سیاسی فعالیت کند و جایگاه خود را بیابد. نه اینکه یک شبه از حوزه نظامی منتقل شود به حوزه سیاسی و اگر هم که در بخش سیاسی موفق نشد دوباره به لباس نظامی بازگردد.
وی در پایان گفت: وضعیت کشورهایی که در آن ها نظامیان در صدر امور قرار دارند مشخص است. بحث مشارکت مردم و جمهوریت نظام تحت شعاع قرار گرفته است. حضور نیروی مسلح در امر سیاست خط بطلانی می کشد بر تصمیم گیری هایی که یک جامعه آزاد می تواند از آن برخوردار شود و یادآور دوران زمام داری رضا خان میرپنج است. یعنی ما پس از ۴۰ سال به جای رشد و پیشرفت در تحقق دموکراسی، به سمت یک جامعه مسقف و بسته حرکت می کنیم . دورنمای تصویر حضور یک نظامی در امر سیاست و اداره امور کشور، مشخص است و کشور خودمان هم تجربه اش کرده است.
منبع: پیام اقتصاد