تصمیمات اقتصادی و حتی صدور دارو و انتقال میلیاردها دلار پول ایران در بانک های خارج از کشور، در وزارت خزانه داری آمریکا گرفته می شود و تحریم ها در واقع ریسمانی است که به گردن ملت ایران انداخته شده و امریکا هرجا که خاطرخواه اوست می کشد.
محمدعلی مشفق نوشت: بدون تردید تداوم تئوری عدم مذاکره و عدم جنگ و البته فاصله نگرفتن از این دو عدم و گام نگذاشتن در مسیر صلح و تعامل سارنده با دنیا امری است که سبب گردیده تا ساختن کشور و آبادانی ایران به فراموشی سپرده شود.
مهمتر اینکه برای جلوگیری و کاهش مکرروبی وقفه تحریم های امریکا حاکمیت تدبیری بازدارنده اتخاذ نکرده و کماکان با اصرار بر تداوم نظریه فوق، اقدامی جهت فیصله ندادن منازعه چهل ساله با امریکا به عمل نیاورده است. آن هم بدون توجه به خواست ملت و عدم استسفار از آنان که مستقیما باید تبعات تحریم ها را به جان بخرد و زبانشان هم هماره درکام باشد و سخنی هم به انتقاد نگشایند. لذا تردیدی نیست که عدم مذاکره و تداوم آن و تدبیر نکردن راهی برای برداشتن رنج و آلام مردم، در حقیقت استقبال از تحریم و تحمیل شرایط اسفبار فعلی بر ملت و کشور بوده و هست.
لذا باید بجای تئوری عدم جنگ و عدم مذاکره، تئوری عدم جنگ، اصالت دادن به مذاکره و عدم تحریم، جایگزین نظریه فوق گردد تا سالانه حداقل معادل ۲۰میلیارد دلار از ثروت کشور به جیب دور زنندگان تحریم و کاسبان تحریم و دلال ها و موافقان تحریم ها و مخالفان برجام نگردد.
بالاخره بزعم راقم این سطور، ایران در زمانه ما با دو مشکل اساسی و بنیادی روبروست. یکی عدم مذاکره با ملت و شهروندان و نخبگان خود، و دیگری عدم مذاکره و گفت و گو با دنیا مواجه بوده و هست و حاکمیت از مذاکره چنان تابویی ساخته اند که هرکس دم از مذاکره و صلح بزند متهم به همراهی با آمریکا و غرب، و هر کس از عدم مذاکره و موشک پرانی در مقابل دشمنان سخن بگوید از او به مثابه کنشی انقلابی و ارزشی و جهادی یاد می کنند.
در حالی که مذاکره کردن با دشمنان به منظور دفاع از منافع ملت نه تنها یک اصل است بلکه یک وظیفه ملی و میهنی است. بنابراین کسانی که نظریه پرداز عدم مذاکره و اصرار ورزیدن بر این تئوری ویرانگر هستند باید در مقابل فرو افتادن ایران به رده کشورهای فقیر و فقیرشدن ملت و کشور و هبوط ۶۰میلیون نفر به دریافت یارانه و انباشت و تلنبار شدن تحریم های پی درپی برگرده ملت، باید جوابگو باشند. اگر در زمان شاه آمریکا از طریق رژیم کودتایی و دست نشانده خود بر ایران و منابع نفت و… تسلط داشت. امروز متاسفانه آمریکا با تحریم هایش، به نوعی اقتصاد و پیشرفت ایران را هدف گرفته و به گروگان گرفته است.
به گونه ای که تصمیمات اقتصادی و حتی صدور دارو و انتقال میلیاردها دلار پول ایران در بانک های خارج از کشور، در وزارت خزانه داری آمریکا گرفته می شود و تحریم ها در واقع ریسمانی است که به گردن ملت ایران انداخته شده و امریکا هرجا که خاطرخواه اوست می کشد.
شگفتا که حاکمیت با پیروی از تئوری عدم مذاکره و عدم جنگ، برای رفع تحریم ها هم که شده، تدبیر و اقدامی بازدارنده اتخاذ نکرده است و همواره در مواجه با تحریم های پی درپی و رفع آن، با اصرار بر عدم مذاکره به نظاره ای تراژدیک نشسته است. لذا سبب گردیده که خسارت های صدها میلیارد دلاری به اقتصاد ایران و ایرانی تحمیل گردد و ایران عزیز در معرض فروپاشی قرار گیرد طراحان و حامیان نه مذاکره و نه جنگ و تندروهای دور زننده تحریم ها و کاسبان تحریم و بی وطن باید به ملت و تاریخ پاسخگو باشند نه اینکه بدان افتخار کنند و تصور کنتد که کاری انقلابی و کارستان کرده و یا می کنند.