علی اکبر دانش سرارودی

سرنوشت هریک از مللِ عالَم به دست مردم همان کشور است و تا زمانیکه تعدّی و تجاوزی به دیگران نکرده‌اند باید به انتخاب شان احترام گذاشت.

 

علی اکبر دانش سرارودی نوشت: این روزها رسانه‌های متنوع وصولگرا در تبعیت از سیاست های کلّی حاکمیت، مرتباً به جناب زلنسکی رئیس جمهور متعهد و مانده در کنار مردم اوکراین می تازد و او را دلقک و کمدینی فرومایه معرفی می‌کند و از هر فرصتی برای تخریب او استفاده می نماید تا بدون توجه به خوی استکباری متفرعنی چون پوتین، سیاست‌های غربگرای او را علت تامّه جنگ و بدبختی های مردم اوکراین معرفی کند!

یادم آمد عمّار یاسر در جنگ صفین به دست یاران معاویه به شهادت رسید و آنگاه، غوغایی به پا شد که پیامبر فرموده عمّار به دست گروه باغی (شورشی و باطل) به شهادت می‌رسد
یادآوری این حدیث، اضطراب و ولوله ای در سپاه معاویه برپا کرد و معاویه که جَو را متشنّج و روحیه سپاهیانش را بسیار آسیب پذیر دید دست به دامان عمروعاص شد که تدبیری کن و او نیز به میان سپاهیان رفت و گفت کُشنده عمار سپاه علی بن ابیطالب است نه سپاه معاویه! چرا که او عماربن یاسر را به میدان جنگ آورده و به کُشتن داده است، پس باغی و شورشی آنها هستند نه ما!

حالا حکایت عمروعاص های زمانهٔ ماست که بدون توجّه به خوی وحشی گری و تجاوز آشکار تزار روسیه به یک سرزمین مستقل، بدون نام بردن از متجاوز و محکوم کردن لشکرکشی خسارت بار آن، مرتباً نُشخوار می کنند که اگر اوکراین به جای دوستی با غرب و تقاضای عضویت در ناتو و اصرار بر پذیرفته شدن در اتحادیه اروپا با جدایی کریمه و پیوستن دو ایالت لوهانسک و دونتسک و پذیرش سلطه همه جانبه ارباب پوتین موافق و همراه میشد هیچیک از این مشکلات پیش نمی‌آمد!

غافل از اینکه سرنوشت هریک از مللِ عالَم به دست مردم همان کشور است و تا زمانیکه تعدّی و تجاوزی به دیگران نکرده‌اند باید به انتخاب شان احترام گذاشت.
لذا جدای از اینکه درخواست عضویت در ناتو یا اتحادیه اروپا نه تنها بد و زیانبار نیست که اتفاقاً مزایای فراوانی دارد و باید مثل عضویت در بلوک هایی چون شانگهای مورد احترام سایرین باشد.

علی ایحال ای کاش با این همه ادّعا، وعده های قشنگ و قول و قرارهای آرمانیِ به فراموشی سپرده شده در این انقلاب، شما نیز در حدّ همین «دلقک فرومایه» انسانیّت داشتید و ضمن همراهی با نظر اکثریت مردم، برای به کرسی نشاندن وعده‌ها و تأمین منافع ملّی کشورتان، کمی هم از خود و نورچشمی های تان مایه می گذاشتید و در مقابل سونامی رنج و فقر و تبعیض و بیچارگی های تحمیلی بر این ملت مظلوم، ذرّه‌ای از تعهدِ همان دلقک بی ادّعا را به نمایش می گذاشتید و از این همه ورّاجی های نفرت انگیز فاصله می گرفتید.