امام حسین فرمود : امروز می بینم حق پایمال می شود، باطل حکومت می کند. با معروف مبارزه می شود، از منکر حمایت می شود، طرفداران حق پایمال می شوند، خودفروختگان به باطل تشویق می شوند، در چنین شرایطی یک انسان باایمان متعهد نمی تواند آرام بگیرد.
هادی سروش نوشت: کاروان شهیدان در امتداد تاریخ شیعه در حرکت است و فرد فرد آن کاروان با رفتار و گفتارشان ؛ شهامت و درک بالای قافله سالار خود را ترسیم می کنند.
در این بین سخنان شهید حضرت آیت الله بهشتی که نه تنها یکی از خون های جوشان این چشمه حیات و ابدیت است ، بلکه “چهره ای” در میان این قافله بزرگ شهادت است ، در خور نگاهی دوباره است چراکه نگاه او به عاشورا با نگاه مرسوم و معروف متفاوت است.
بدون مقدمه کلام آن شهید عزیز و بی بدیل را مرور کنیم :
عزاداری عزاداران را بی اعتبار ندانیم؛
آیااین مردم را که از صمیم قلب در این ایام “حسین حسین” می گویند، بی ارزش می دانید؟ دروغ میدانید ؟ می گویم هرگز ، بیشتر کسانی را که من می شناسم راستی “یا حسین” می گویند. من شکی در این ندارم. اما می گویم به این اکتفا نکنیم. این را حد نصاب ندانید.
“یاحسین” را با صفا وصمیمت بگو ؛
تمام محبت، با تمام دلسوزی به سراغ آن گروهی که از صمیم دل یا حسین یا حسین می گویند، می رویم و می گوییم: برادر و خواهر باصفا، حسین حسینت را با صمیمت بگو.
آگاهی و هوشیاری زمینه صمیمیت با امام حسین
“آگاهی” و کمی “هوشیاری” زمینه است تا مبادا حسین حسین گفتن در راه ضد حسین مورد استثمار و بهره کشی قرار گیرد
در تاریخ امام حسین محک قرآن است
بیا حسین(ع) را با محک قرآن، با ملاک ها و ضابطه های قرآن مطالعه کن. ببین چگونه می تواند باشد! بعد هر جای این تاریخ که هماهنگ با قرآن بود، برایت روشنگر خواهد بود و هر جا را که دیدی پشتوانه قرآنی ندارد، از اعتبار ساقط کن
“یاحسین” گویان آرام ندارند
امام حسین فرمود : امروز می بینم حق پایمال می شود، باطل حکومت می کند. با معروف مبارزه می شود، از منکر حمایت می شود، طرفداران حق پایمال می شوند، خودفروختگان به باطل تشویق می شوند، در چنین شرایطی یک انسان باایمان متعهد نمی تواند آرام بگیرد.
این ایمان برای حسین دلخوش کن نیست؛ بلکه ایمان برایش راه زندگی است. مگر نه این است که پیغمبر(ص) فرموده است: در چنین شرایطی بیکار نشستن و دست روی دست گذاشتن گناهی بس بزرگ است
نعمت رهبرقابل اعتماد
سفری که توفیق داشتم به تربت پاک حسین(ع) و شهدای دیگر تشرف پیدا کنم، در حرم حسین(ع) ایستاده بودم، در گفتن یک جمله خیلی تکان خوردم، آن جمله این است: «یا لیتنا کُنّا معکم فَنَفُوزَ فوزاً عظیماً»؛ – ای پاک بازان راه خدا، ای کاش ما هم با شما بودیم تا به سعادت بزرگ می رسیدیم.-
می دانید چرا؟ موقع خواندن این جمله تکان می خوردم، حالا هم تکان می خورم، چون من خودم را در شرایط آن زمان می گذارم، می بینم یاران حسین(ع) از بزرگ ترین نعمت خدا برخوردار بودند. می دانید بزرگ ترین نعمت برای آدمی که در دلش احساس تعهد و وظیفه کند، چیست؟ نعمت دستیابی بر “رهبر قابل اعتماد” است.