سال‌هاست دغدغه برخی از مسئولان و موثرین سیاسی و اجتماعی این است که قانون باید برای عوام و خواص لازم‌الاجرا باشد و مهم تر اینکه قوانین در هر شرایطی اجرا شود و همگی در بطن قانون معنی و مفهوم پیدا کنند! به دلیل همین دغدغه‌هاست که نمی توان باور کرد رئیس جمهور شخص دوم مملکت است! که اگر بود حال و روز روسای جمهور فعلی و قبلی این نبود!
سال‌هاست دغدغه برخی از مسئولان و موثرین سیاسی و اجتماعی این است که قانون باید برای عوام و خواص لازم‌الاجرا باشد و مهم تر اینکه قوانین در هر شرایطی اجرا شود و همگی در بطن قانون معنی و مفهوم پیدا کنند! به دلیل همین دغدغه‌هاست که نمی توان باور کرد رئیس جمهور شخص دوم مملکت است! که اگر بود حال و روز روسای جمهور فعلی و قبلی این نبود! اگر رئیس جمهور مقام دوم مملکت است پس چطور تا به این لحظه نتوانسته است شعارهای انتخاباتی خود را محقق کند؟ اگر رئیس جمهور مقام دوم مملکت است پس به چه دلیل خاتمی از لفظ تدارکات‌چی استفاده کرد؟ اگر مقام دوم مملکت نقش تدارکات‌چی‌ست وای به حال باقی مقامات که معلوم نیست چه نقشی را ایفا می‌کنند!
آقای روحانی مثلی بین مردم وجود دارد که می‌گویند اگر در اداره‌ای به دنبال رتق و فتق امور اداری هستید قدرت یک آبدارچی به گونه‌ای هست که مشکل‌تان در اسرع زمان حل شود! وقتی یک آبدارچی قدرت حل و فصل و رفع و رجوع کارهای اداری را پیدا می‌کند، چطور و چگونه است که دومین مقام مملکت نمی‌تواند به داد مشکلات موجود جامعه برسد؟! آقای روحانی اکثریت کشورها نسبت به تهیه و تزریق واکسن کرونا تکلیف‌شان مشخص شده است اما مردم ایران فقط باید تماشاچی اتفاقات دهکده جهانی باشند و هر روز شاهد گفت‌و‌گوها و تناقضات عجیب و غریب از طرف مسئولان خرد و کلان باشند!
آقای روحانی چطور دومین مقام قانونی مملکت هستید اما هر نهادی ساز موافق و مخالف خود را می‌نوازد؟! روابط قوه مجریه با قوه مقننه و قضائیه چه پیامی را به ملت می‌دهد؟ همان‌طور که می‌دانید دنیای درون، دنیای بیرون را می‌سازد وقتی توان مذاکره و گفت‌و‌گوی داخلی وجود ندارد و سال‌هاست مردم مشاجرات و بگو مگوهای مختلفی را از سمت مسئولان شاهد هستند چطور می‌توانید نقش مقام دومی را به درستی ایفا کنید؟ آقای روحانی سیاست شطرنج است اما متاسفانه در مملکت ایران تبدیل به بازی مار و پله شده و هر لحظه ممکن است نیشی نوش جان شود و به عقب بازگشت کند!
آقای روحانی چطور مقام دوم مملکت هستید که با پشتوانه ۲۴ میلیون رای نتوانستید کاری از پیش ببرید؟ هستند کسانی که با یک میلیون رای شرق و غرب عالم را به هم می‌دوزند! اما مقام دوم مملکت حتی نمی‌تواند از شرق و غرب سخن بگوید! ۷ سال و اندی‌ست که در مسند قوه مجریه کشور با رای اکثریت ملت جلوس کرده‌اید اما چه گشایش سیاسی و فرهنگی توانستید ایجاد کنید؟ حداقل دلایل نتوانستن‌تان را بگویید؟اگر به زعم خودتان همگی در یک کشتی سوار هستیم پس این اختلافات بر اساس چه نوع دیدگاهی‌ست که مانع حرکت کشتی شده است؟ احساس می‌شود کشتی مهم نیست بلکه سکان کشتی‌ست که مهم شده است! اگر سکان در دست نباشد هیچ تعلق خاطری به کشتی وجود ندارد!
آقای روحانی سوال مهم‌تر این است آیا مردم را هم مسافر همین کشتی به حساب می‌آورید یا اینکه این کشتی فقط متعلق به خودتان است؟ اگر مردم هم مسافر همین کشتی هستند پس بسیاری از اختلافات به احترام مسافرین آن یعنی مردم نباید باشد اما دعواهای سیاسی‌تان این پیام را منعکس می‌کند که مسافرین کشتی فقط خودتان هستید! آقای روحانی این مقاله انتقاد به شما نیست اما روی صحبت با شمایی‌ست که اذعان کرده‌اید مقام دوم مملکت هستید و باید قوانین بازبینی شود! اما به عنوان مقام دوم مملکت که مقام کمی هم نیست چرا به گونه‌ای عملکرد ندارید که مردم به اندازه همان جایگاه قدرت‌تان، باورتان کنند؟ اگر هم قرار بر دعوا کردن بود حداقل به ۲۴ میلیون رای دهندگانتان می‌توانستید تکیه کنید، چرا نکردید؟ اگر هم خودتان را باور نداشتید، لااقل رای دهندگانت را باور می‌کردید!
رئیس قوه مقننه با یک رای یک یا دو میلیونی، خودش را نماینده مردم به حساب می‌آورد! چطور و چگونه است که در مذاکرات و گفت‌و‌گوهای داخلی از این پشتوانه مردمی استفاده نکرده‌اید؟ به عنوان مثال احمدی نژاد به واسطه حساب روی طرفدارانش در حال مطالبه‌گری و …است حداقل از چنین روشی الگو برداری کنید! در دنیای امروز قدرت به داشتن اختیارات رسمی نیست بلکه به دانستن و فهم درست اجتماع است که قدرت تولید می‌شود بنابراین این درست که قانون شما را به عنوان مقام دوم مملکت به حساب می‌آورد اما اگر تناسبی با ادبیات غالب زیر پوست جامعه نداشته باشید شما فرد قدرتمندی نیستید!
منبع: روزنامه قانون