اختصاصی؛

برای اکثر مهاجران، چشم‌انداز یافتن شغل مناسب و امنیت کافی است تا سفر دشوار و اغلب خطرناک به ایالات متحده را توجیه کند. اما اکنون که آنها اینجا هستند، برخی می‌گویند که ایالات متحده هیچ شباهتی به آن چیزی که آنها تصور می‌کردند، ندارد.

 

به گزارش گروه بین‌الملل صبح ما به نقل از یاهو نیوز، برای یک زن ۲۹ساله ونزوئلایی که دو فرزند و شریک زندگی خود را در کشور خود رها کرد تا سفری ۶ماهه به شهر نیویورک را آغاز کند، آمریکا نماد امید بود. او فکر می‌کرد در آنجا امنیت و فرصتی برای امرارمعاش پیدا خواهد کرد. اما چهار ماه پس از ورود به ایالات متحده، او می‌گوید که چیزی شبیه به تصور او نیست.
این زن که برای محافظت از امنیت خود پذیرفته است به طور ناشناس صحبت کند، به یاهو نیوز گفت: رفتن به جایی که زبان آنجا را نمی‌دانی خیلی سخت است.
این زن که به زبان اسپانیایی صحبت می‌کرد، در امتداد دیوار گرانیتی یک رستوران شلوغ در مرکز شهر منهتن، متصل به هتل روزولت که در ماه‌های اخیر به مرکز پذیرش مهاجران شهر تبدیل شده است، ایستاده بود.
مانند بسیاری از ونزوئلایی‌هایی که در سال‌های اخیر به ایالات متحده آمده‌اند، این زن توضیح داد که دولت فاسد ونزوئلا گزینه‌های کمی برای او در وطنش باقی گذاشته است.
او سفر خطرناک خود را به ایالات متحده از طریق مسیر خطرناک گسست دارین که کلمبیا را به پاناما و سپس چندین کشور از جمله نیکاراگوئه و هندوراس مرتبط می‌سازد، پیاده و با وسایل نقلیه عمومی آغاز کرد و هر بار هفته‌ها توقف می‌کرد تا فقط به‌اندازه‌ای کار کند که بتواند پول کافی برای مرحله بعدی سفر خود را به دست آورد. او می‌گوید که در نهایت امیدوار است خانواده‌اش را به آمریکا بیاورد، اما مطمئن نیست که چگونه این کار را انجام دهد.
او گفت: من فقط یک شغل می‌خواهم. وقتی چیزی ندارید، رسیدن به جایی بسیار دشوار است.
این زن تنها یکی از حدود ۵۷ هزار و ۳۰۰ مهاجری است که در حال حاضر به دنبال سرپناهی در شهر نیویورک هستند. اکثر آنها از تگزاس با اتوبوس وارد شده‌اند. این اقدام سیاسی توسط «گرگ ابوت»، فرماندار جمهوری‌خواه تگزاس، برای وادارکردن دولت فدرال به تشدید امنیت مرزی صورت‌گرفته است. برخی دیگر به‌صورت سرخود راهی نیویورک شده‌اند.
برای اکثر مهاجران، چشم‌انداز یافتن شغل مناسب و امنیت کافی است تا سفر دشوار و اغلب خطرناک به ایالات متحده را توجیه کند. اما اکنون که آنها اینجا هستند، برخی می‌گویند که ایالات متحده هیچ شباهتی به آن چیزی که آنها تصور می‌کردند، ندارد.
یک زن ۴۸ساله اکوادوری که او نیز در روزولت به سر می‌برد، گفت: من به نیویورک متفاوتی فکر می‌کردم، اما اکنون می‌بینم که نیویورک در هرج‌ومرج است. این زن که از ذکر نام خود خودداری کرد، به یاهو نیوز گفت که او، همسرش و فرزند ۲ ساله‌شان از خشونت در اکوادور فرار کردند و ۲ ماه در سفر بودند تا در نهایت به نیویورک برسند.
او درحالی‌که فرزندش را در کالسکه در پیاده‌رو تکان می‌دهد، گفت: در کشور من در حال حاضر دزدی می‌کنند، می‌کشند و دیگر امنیت وجود ندارد، فقط ناامیدی است. ما به دنبال کار اینجا آمده‌ایم. وقتی بمیریم، قرار نیست چیزی با خود ببریم. اما ما می‌خواهیم برای زندگی‌کردن حداقل ثبات داشته باشیم، حداقل تا وقتی که در این دنیا زندگی می‌کنیم.

چالش مهاجرت در نیویورک

تنها در هفته اول ماه اوت، نزدیک به ۳ هزار مهاجر وارد سیستم پناهگاه شهر شدند. با برآورد حدود هزار مهاجر در روز، مقامات شهری می‌گویند که مراقبت از همه آنها روزانه حدود ۱۰ میلیون دلار هزینه دارد.
«اریک آدامز»، شهردار نیویورک، گفته است که بدون کمک مالی قابل‌توجه از سوی ایالت و دولت فدرال، علاوه بر تغییر سیاست، مسئله مهاجران شهر به‌زودی به یک فاجعه تبدیل خواهد شد. در یک کنفرانس مطبوعاتی در اوایل ماه جاری، آدامز برآورد کرد که مراقبت از پناه‌جویان ممکن است بیش از ۱۲ میلیارد دلار در طول سه سال مالی برای شهر هزینه داشته باشد.
این شهردار به خبرنگاران گفت: شهر با کمبود پول، فضا و پرسنل مناسب برای مراقبت از خانواده‌های مهاجر مواجه است. وی افزود که از سال ۲۰۲۲، نزدیک به ۱۰۰ هزار مهاجر به این شهر آمده‌اند. اگرچه هزاران نفر از آن زمان به جاهای دیگر نقل‌مکان کرده‌اند، بسیاری از آنها تحت مراقبت شهر هستند.
آدامز گفت: سیستم مهاجرت در این کشور معیوب است. نیویورک برای اینکه به وضع عادی بازگردد به حال خود رها شده است.
آدامز و دیگر مقامات شهر وعده داده‌اند که به مهاجرانی که نیاز به کمک دارند، پشت نکنند، اما در هفته‌های اخیر از صدها مهاجر در حال خوابیدن در پیاده‌روها عکس گرفته شده است، زیرا جای دیگری برای رفتن آنها وجود ندارد.
یکی از مشاوران شهرداری به پولیتیکو گفت: هیچ‌کس نمی‌خواهد کسی در خیابان بخوابد یا از او به‌عنوان یک گروگان در یک دعوای سیاسی استفاده شود، اما این واقعیت آشکار است که دیگر جایی وجود ندارد.

یک سیستم معیوب و نابسامان

طرف‌داران مهاجرت می‌گویند که مسئله مهاجران سال‌ها در حال شکل‌گیری است.
«تئودور مور»، معاون سیاست‌گذاری و برنامه‌های ائتلاف مهاجرت نیویورک به یاهو گفت: ورود پناه‌جویان نشان داد که این سیستم برای همه نیویورکی‌هایی که بیش از یک سال در گیر آن‌اند، چقدر معیوب و نابسامان است. فقدان عزم سیاسی برای اصلاح وضعیت اکنون و در دولت‌های قبلی وجود دارد.
منتقدان دیگر این شهر را متهم کرده‌اند که از مهاجران در پیاده‌رو به‌عنوان وسیله‌ای برای دریافت کمک‌های فدرال، استفاده می‌کنند.
«جاشوا گلدفین»، وکیل انجمن کمک حقوقی در نیویورک، به آسوشیتدپرس گفت: شکی نیست که شهر می‌تواند فضاهای بیشتری را برای افرادی که در پیاده‌رو هستند فراهم کند.
اما دفتر شهردار این ادعاها را رد می‌کند و اضافه می‌کند که مقامات با انسانیت و دلسوزی رفتار می‌کنند.

ما حیوان نیستیم

هجوم اخیر مهاجران به شهر نیویورک، موضوعی را در کانون توجه قرار داده است که برای بسیاری از آمریکایی‌ها، اغلب به‌عنوان یک مفهوم بعید تلقی می‌شود.
این زن اکوادوری که با یاهو نیوز صحبت می‌کرد، گفت که امیدوار است که او و سایر مهاجران را نه به‌عنوان یک مشکل برای شهر، بلکه به‌عنوان افرادی که به دنبال زندگی بهتر هستند، دیده شوند.
او گفت: ما حیوان نیستیم، ما انسان هستیم. ما فقط می‌خواهیم با ما همان‌طور رفتار شود که ما با دیگران رفتار می‌کنیم.

ترجمه: گلناز سادات غفاری