تأمل کنیم که مناسبات ما با کشورهای منطقه که برخی از آنان با سرعت حیرت‌آور مراحل پیشرفت و ترقی را طی می‌کنند چگونه است؟
محمدجواد مظفر نوشت: سال‌ها بود که آقایان در آرزوی یکدست کردن حکومت به در و دیوار می‌زدند و از هیچ تلاشی برای رسیدن به این هدف دریغ نمی‌کردند و راه‌حل مشکلات کشور را در آن می‌دانستند. تا اینکه بالاخره در سال جاری به مطلوب خود یعنی حکومت یکدست نائل آمدند.
رئیس‌جمهور در جلسه رأی اعتماد دومین گزینه پیشنهادی وزارت آموزش و پرورش اذعان داشت که: «مردم انتظارشان بالا رفته است. وقتی می‌گوییم قبلاً این انتظارات را نداشتید، می‌گویند مجلس و دولت الآن با هم هستید و باید مشکلات را حل کنید. البته این انتظارات از ما بی‌جا نیست و به جاست و ما و مجلس می‌توانیم مشکلات را حل کنیم».
هم مجلس از سال گذشته و هم رؤسای قوه مجریه و قضائیه مدام در حال سخن گفتن از ایده‌آل‌های خود هستند. ایده‌آل‌هایی که مردم، فرهیختگان، متخصصان و اندیشمندان تحقق آن‌ها را در عینیت مشاهده نمی‌کنند. اما چرا؟ زیرا تا حصارهای ایدئولوژیک و تارهای تنیده جزمیت‌های موجود را از خود نزدایند و نپذیرند که در دنیای مدرن و جهان به هم پیوسته و در هم تنیده زندگی می‌کنند و ساز و کارهای آن را نشناسند، به بیراهه می‌روند. در نتیجه آش همان آش است و کاسه همان کاسه.
تأمل کنیم که مناسبات ما با کشورهای منطقه که برخی از آنان با سرعت حیرت‌آور مراحل پیشرفت و ترقی را طی می‌کنند چگونه است؟ در مناسبات بین‌المللی جایگاه ما کجاست؟ امیدواریم حال که آقایان به مطلوب خود، یعنی تصاحب کامل قدرت رسیده‌اند، بپذیرند که فاصله میان خواسته‌ها و آرزوها و تحقق آن‌ها بسیار است. به عینیت رسیدن آرزوها در گرو شناخت و درک علمی راه‌های رسیدن به آن‌هاست. در عالم هستی هیچ‌کس بچه عزیزدردانه خدا نیست. تا دیر نشده به خود آیید، نمی‌خواهیم مصرع دوم عنوان مطلب محقق شود. مطلوب ما افتادن و دیدن سزای بیراهه رفتن شما نیست. مطلوب ما نجات ملک و ملت از این بن‌بست است. ای کاش مانند خواجه شیراز، لسان‌الغیب، به خود می‌گفتید که: تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز
منبع: اینستاگرام نویسنده