غرب اهمیت استراتژیک ترکیه را به‌عنوان پل بین اروپا و خاورمیانه توصیف می‌کند؛ اما حمله روسیه به اوکراین وضعیت ترکیه را تغییر داده است.
به گزارش گروه بین‌الملل صبح ما به نقل از بی‌بی‌سی، شما می‌توانید اهمیت استراتژیک جهانی ترکیه را که در پس‌زمینه جنگ اوکراین به‌شدت افزایش‌یافته است از طریق فهرست A ( درجه یک ) رهبران جهان که یکشنبه‌شب برای تبریک پیروزی «رجب طیب اردوغان» در انتخابات هجوم آوردند، متوجه شوید.
«ولادیمیر پوتین»، رئیس‌جمهور روسیه اولین فرد این فهرست بود. او برای تمجید از همتای ترکیه‌ای و رفیق خود به‌قدری مشتاق بود که حتی منتظر اعلام نتایج رسمی آرا نماند تا «سیاست خارجی مستقل» اردوغان را دلیلی برای پیروزی او بداند.
می‌توانیم با خیال راحت فرض کنیم که سیاست ترکیه که روسیه به طور خاصی به دلیل امتناع اردوغان از طرد کرملین پس از تهاجم تمام‌عیار به اوکراین، حتی زمانی که متحدان ترکیه در ناتو تحریم‌هایی را اعمال کردند و اتکای انرژی خود را به روسیه کاهش دادند، به آن علاقه دارد.
تجارت بین ترکیه و روسیه حتی از زمان آغاز جنگ در اوکراین به میزان قابل‌توجهی افزایش‌یافته است.
جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا و امانوئل ماکرون، همتای فرانسوی‌اش، روز یکشنبه نیز بلافاصله پس از تبریک پوتین دست بکار شدند. علی‌رغم بیزاری از دوستی اردوغان با کرملین و کاهش آزادی بیان و هنجارهای دموکراتیک در داخل در طی دو دهه اول ریاست‌جمهوری‌اش، ترکیه برای غرب متحدی حیاتی و اگرچه سخت و غیرقابل‌پیش‌بینی است.
ترکیه یکی از اعضای کلیدی ائتلاف نظامی ناتو است و در تمام مأموریت‌های آن شرکت دارد.
اردوغان ممکن است روابط نزدیک خود را با روسیه حفظ کند؛ اما او همچنین به اوکراین کمک نظامی می‌کند.
او به‌واسطه قراردادی که به‌موجب آن روسیه به محاصره ذخایر غلات اوکراین پایان و به آنها اجازه داد به بخش‌هایی از جهان که به آنها متکی است سرازیر شوند، میانجی‌گری کرد.
اردوغان همچنین پس از مدت‌ها تردید، موافقت رسمی خود را به همسایه روسیه، فنلاند برای پیوستن به ناتو اعلام کرد.
اردوغان که زمانی از طرف‌داران پرشور پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپا بود، این روزها از بزرگ کردن دوباره ترکیه صحبت می‌کند. برای او، این مستلزم داشتن یک سیاست خارجی مستقل‌تر است. در طول سال‌ها، او روابط مبادله‌ای با همه متحدانش ایجاد کرده است.
کاخ سفید همچنین بی‌تابی خود را در تلاش برای متقاعدکردن اردوغان برای تأیید عضویت سوئد در ناتو پنهان نکرده است.
این در حالی است که سوئد پوشش مهم دریای بالتیک را برای اتحاد علیه روسیه فراهم خواهد کرد.
غرب امیدوار است که وضعیت وخیم اقتصاد ترکیه و این احتمال که اردوغان باید روی تثبیت مالی و جذب سرمایه‌گذاری خارجی تمرکز کند را نقطه‌ای برای فشارآوردن برای الحاق سوئد به ناتو به‌عنوان یک پیش‌شرط قرار دهد.
ترکیه و مجارستان تنها کشورهای ناتو هستند که هنوز عضویت استکهلم را به رسمیت نشناخته‌اند.
مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه درعین‌حال، نگران مهاجرت به اتحادیه اروپا است و امیدوار است هر چه زودتر از رئیس‌جمهور اردوغان اطمینان حاصل کند.
در طول بحران مهاجرت در سال ۲۰۱۵، بیش از یک میلیون پناهنده و پناه‌جو – عمدتاً از سوریه – سفر خطرناکی را از طریق دریای مدیترانه به اتحادیه اروپا با قایق‌های قاچاق انجام دادند.
بروکسل متعاقباً با ترکیه معامله کرد. در ازای مبلغ هنگفتی، ترکیه متعهد شد از خروج مهاجران بدون مدرک که از آب‌های این کشور به سمت غرب حرکت می‌کردند، جلوگیری کند.
اما افزایش تعداد پناه‌جویان سوری در داخل این کشور بسیار موردپسند رأی‌دهندگان ترکیه قرار نگرفت.
در این ماه، همه احزاب سیاسی شرکت‌کننده در انتخابات پارلمانی ترکیه وعده دادند که برای حل «مسئله مهاجران» اقدام کنند.
اما اتحادیه اروپا از احتمال بازگرداندن پناه‌جویان از سوی ترکیه به سوریه که امنیت آنها در خطر است ناامید است.
بروکسل همچنین در حالت تدافعی قرار دارد؛ زیرا یونان، عضو اتحادیه اروپا درگیر مناقشه با اردوغان بر سر تعدادی از جزایر دریای اژه است. همچنین قبرس، عضو دیگر اتحادیه اروپا، پس از آن که اردوغان خواستار راه‌حل دو کشوری (یونانی و ترکی) شد، درگیر اختلافات چندین ساله با ترکیه است.
غرب اهمیت استراتژیک ترکیه را به‌عنوان پل بین اروپا و خاورمیانه توصیف می‌کند؛ اما حمله روسیه به اوکراین وضعیت ترکیه را تغییر داده است. تعداد کمی از اردوغان با ورود به دهه سوم قدرت خود، انتظار شگفتی‌های بزرگ در سیاست خارجی را دارند. اما متحدان استراتژیک آنکارا آنها را به‌دقت زیر نظر دارند. آنچه ترکیه انجام می‌دهد بسیار مهم است.
ترجمه: گلناز سادات غفاری