هادی سروش؛

گرچه باورِ نفوذ فرصت طلبان برای مردم ساده است، اما برای افراد دست بالایی ساده نیست!
اینجاست که رسانه ها و اندیشمندان و اصحاب قلم باید در رهگذرِ پدید آمدن نشانه ها و رخدادهای پر هزینه و شگفت آور سیاسی و اقتصادی در زوایای داخلی و بین المللی، مسئولین را دعوت به فکر و تامل نمایند و آنان را از فروپاشی دین و جامعه بر حذر دارند.

 

هادی سروش نوشت:”نفوذ” با “ورود” متفاوت است. در ورود فرد و یا جریانی وارد می شود و ورودش با نقاب ریا و تزویر نبوده و قصد ورود در لایه ها و ارکان قدرت را ندارد و اگر هم داشته باشد به قصد تخریب نیست، اما در “نفوذ” همه این شاخصه دیده می شود، یعنی؛ با نقاب ریاکارانه و به قصد حضور در لایه های درونی قدرت وارد می شود.

امام خمینی در اواخر عمرش تصریح کرد؛ دشمن برای ضربه وقتى دید حربه ارعاب و تهدید چندان کارگر نشد، راه هاى نفوذ را تقویت کرده. تشخیص “نفوذ” خیلی مشکل نیست؛ از یک سوی درحال و رفتار انسان ها نمایان می شود و از سوی دیگر در رخدادهای عجیب در کشور می توان پی به “خط نفوذ” برد.

نشانه های فردی “نفوذ”

نفوذی ها؛ هم رنگ جماعت می شوند! و حتی هزینه هم می کنند ولی به مجرد رسیدن به نزدیکی های “هسته سخت قدرت” هر چه را هزینه کرده اند بازپس می گیرند! تعبیر آیه ۹۸؛ “مَنْ یَتَّخِذُ ما یُنْفِقُ مَغْرَماً” در خور توجه در همین زاویه می باشد. الغرض؛ شگرد نفوذی ها؛ عدالت خواهی و ولایت پرستی و انقلابی گری است!

استاد شهید مطهری چه زیبا درباره افراد نفوذی می گوید:
“محکم تر و پر شورتر پای علم نهضت سینه می زنند تا آنجا که تدریجا انقلابیون مؤمن و فداکاران اولیه را از میدان به در می کنند.”(نهضت های اسلامی /۹۷)
درهمین موضوع ، نیز می گوید: رخنه و نفوذ افراد فرصت طلب در درون یک نهضت از آفت نهضت است. مادام که مراحل دشوار اولیه را طی می کند سنگینی اش بر دوش افراد مؤمن مخلص فداکار است، اما همین که به بار نشست و یا لااقل نشانه های بار دادن آشکار گشت و شکوفه های درخت هویدا شد، سر و کله افراد فرصت طلب پیدا می شود. (انقلاب اسلامی / ۲۳۳)

نشانه های اجتماعی و سیاسی از وجود “نفوذ”

گرچه باورِ نفوذ فرصت طلبان برای مردم ساده است، اما برای افراد دست بالایی ساده نیست!
اینجاست که رسانه ها و اندیشمندان و اصحاب قلم باید در رهگذرِ پدید آمدن نشانه ها و رخدادهای پر هزینه و شگفت آور سیاسی و اقتصادی در زوایای داخلی و بین المللی، مسئولین را دعوت به فکر و تامل نمایند و آنان را از فروپاشی دین و جامعه بر حذر دارند.

برخی از نشانه های نفوذ فرصت طلبان چنین است؛

نشانه اول: مدیریت مالی کشور در دست افراد نادان و غیرمتخصص قرار میگیرد.
در قرآن چنین آمده که اموال را در اختیار نادانان قرار ندهید ؛ وَلَا تُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَکُمُ (نساء/۵)
“نفوذ” می آید و زمینه ای فراهم میکند تا در بخش اقتصادی ، سرمایه ملی و بیت المال به نادانان سپرده شود تا کمر اقتصاد را خم کند! اینجاست که باید “نفوذ” ردگیری شود.

نشانه دوم : ایجاد و ترویج اختلاف و دو قطبی کردن جامعه از نشانه قطعی “نفوذ” است! خصوصا آنجا که گروهی از مردم به جان گروهی دیگر می افتند و بیکدیگر رحم نمی کنند!
گاهی مردم بخاطر مسائل اقتصادی به جان هم می افتند و گاهی به خاطر مسائل فرهنگی و یا دینی! خط نفوذ با پیاده نمودن این برنامه پیچیده خود می تواند جامعه را زمین گیر و آبروی شهروندان و حکومت و حاکمیت را یکجا ببرد. اندرز قرآن در همین نقطه است؛ “ولاتنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحکم”. (انفال/۴۶)

نشانه سوم: وجود دستگاه های پیچیده و مخفی برای خبرسازی، شایعه سازی و شایعه پراکنی.
روشن است که شایعه سازی و شایعه پراکنی به تعبیر قرآن؛ بر امت و امنیت روحی و روانی جامعه لرزه می افکند. (احزاب / ۶۰)
بی اعتمادی در سطح جامعه از نشانه های نفوذ است. به تعبیر استاد آیت الله جوادی؛ جامعه بی اعتماد به اخبار، “جامعه جهنمی” است.

نشانه چهارم‌: با شعارهای دینی و اظهار انگیزه های شرعی و استفاده از دین؛ پا بر بخش دیگری از دین گذاشته می شود و یا حقوق شهروندی به راحتی نادیده گرفته می شود! به باور این قلم، این افراد از آن دسته کسانی هستند که امام خمینی مدعی است بیشترین خون دل را از آنان خورده است!
شهید استاد مطهری می‌ نویسد: «برای حق باید از حق استفاده کرد و اگر من بدانم که با یک دروغ، امشب همه گناهکارانِ شما توبه می کنند و نمازِ شب خوان می شوند، اسلام به من اجازه چنین کاری را نمی دهد.» (سیره نبوی/۱۲۳)
علت روشن است؛ چون مبنای فکری آن متفکر بزرگ این است؛ “نمی شود برای دین، بی دینی کرد.”
کارهایی مانند آمار سازی هایی که متکی به دروغ های آماری به انگیزه اعلام وفاداری مردم به دین و تقویت شعائر دینی، و یا ضرب و شتم و یا منع از استفاده از حقوق عمومی که فاقد استناد قانونی باشد برای مقابله با مثلِ بی حجابی و… از نشانه های وجود “خط نفوذ” و فروپاشی جامعه است.

فروپاشی!
بی تدبیری، نقدناپذیری مسئولین و خوشایندی از تملق‌گوئی؛ زمینه میدان داری فرصت طلبانِ ریاکار و تندروی منسوبین به حاکمیت شده و منجر به فقر، فساد، فتنه و جاسوسی می شود و جامعه را در معرض فروپاشی قرارمی دهد! خطوط کلی این مهم در آیه ۴۷ سوره توبه ترسیم شده.