در این تحقیق، محققان با استفاده از داده‌هایی که حدود ۶۶ درصد از جمعیت جهان را پوشش می‌دهد، اندازه‌گیری‌های دما را از گرم‌ترین دوره‌های پنج‌روزه سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۳ بررسی کردند و آنها را با داده‌های اقتصاد ملی مربوط به همان دوره، تقسیم‌بندی شده برای مناطق، مقایسه کردند.
به گزارش گروه بین‌الملل صبح ما به نقل از گاردین، بر اساس مطالعه‌ای، موج‌های گرمایی ناشی از اختلال آب‌وهوایی که مسبب آن بشر بوده است، از دهه ۱۹۹۰ حدود ۱۶ تریلیون دلار برای اقتصاد جهانی هزینه داشته است.
این تحقیق تأثیر مالی گرمای شدید بر زیرساخت‌ها، کشاورزی، بهره‌وری، سلامت انسان و سایر زمینه‌ها را محاسبه کرده است.
«جاستین منکین»، استادیار جغرافیا کالج دارتموث و مؤلف ارشد این مطالعه که در مجله Science Advances منتشر شده است، گفت: ما هزینه‌های اقتصادی واقعی را که تاکنون به دلیل گرمایش جهانی متحمل شده‌ایم، دست‌کم می‌گیریم و احتمالاً هزینه‌های آینده را هم دست‌کم بگیریم.
علی‌رغم داشتن کمترین میزان انتشار کربن، این مناطق استوایی و جنوبی جهان هستند که تقریباً تمام بار اقتصادی گرمای شدید را متحمل می‌شوند. این بدان دلیل است که این مناطق گرم‌تر هستند و بنابراین شدیدتر تحت‌تأثیر امواج گرما قرار می‌گیرند، و همچنین آنها از نظر اقتصادی آسیب‌پذیرتر و بنابراین بیشتر در معرض رکود اقتصادی و هزینه‌های سازگاری با بحران آب‌وهوا قرار دارند.
در این تحقیق، محققان با استفاده از داده‌هایی که حدود ۶۶ درصد از جمعیت جهان را پوشش می‌دهد، اندازه‌گیری‌های دما را از گرم‌ترین دوره‌های پنج‌روزه سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۳ بررسی کردند و آنها را با داده‌های اقتصاد ملی مربوط به همان دوره، تقسیم‌بندی شده برای مناطق، مقایسه کردند.
«کریستوفر کالاهان»، محقق کالج دارتموث و مؤلف اصلی این مطالعه گفت: گرمای شدید طیف وسیعی از اثرات بر مردم و اقتصاد داشته است. ما می‌دانیم که امواج گرما محصولات کشاورزی را از بین می‌برد و باعث بیماری‌هایی مانند گرمازدگی می‌شود، اما اثرات دیگری مانند افزایش پرخاشگری بین افراد، افزایش میزان آسیب در محل کار و کاهش عملکرد ذهنی نیز دارد.
وی گفت: مطالعات به طور کامل نشان نمی‌دهند که ما به‌عنوان انسان چگونه دما را تجربه می‌کنیم. آنچه واقعاً برای ما مهم است، چیزی که بر رفاه، بهره‌وری و تصمیمات ما تأثیر می‌گذارد، افراط و نوسانات از یک روز یا هفته به بعد است.
وی گفت: مطالعات به طور کامل نشان نمی‌دهند که ما به‌عنوان انسان چگونه دما را تجربه می‌کنیم. آنچه واقعاً برای ما مهم است، چیزی که بر رفاه، بهره‌وری و تصمیمات ما تأثیر می‌گذارد، افراط و نوسانات از یک روز یا هفته به بعد است.
منکین بیان کرد که این هزینه عمدتاً توسط کشورهایی که از صنعتی‌شدن سودی نبرده بودند، پرداخت شده بود.
وی گفت: از کشورهای کم‌درآمد خواسته شده است که در یک اقتصاد جهانی که از نظر راهبُردی به ضرر آنهاست، توسعه‌یافته و صنعتی شوند و آنها این کار را انجام می‌دهند درحالی‌که تحت‌تأثیر تأثیرات گرمایش جهانی که توسط کشورهای شمالی ایجاد شده است، تحت‌تأثیر قرار گرفته‌اند. این یک ضربه مضاعف است.