اختصاصی؛

آمریکا و غرب برای متحد کردن دموکراسی‌های جهان در پشت یک مأموریت مشترک، به‌ویژه با توجه به ظهور چین، به یک استراتژی بسیار منسجم‌تر و قوی‌تر نیاز دارند.

 

به گزارش گروه بین‌الملل صبح ما به نقل از تلگراف، باشگاه کشور‌هایی که آشکارا از جنگ ولادیمیر پوتین در اوکراین حمایت می‌کنند بسیار کوچک است و تنها شامل بلاروس، کره شمالی و سوریه می‌شود و به ندرت گروهی خواهان پیوستن به آن‌ها هستند. در نتیجه به راحتی می‌توان متصور شد که جهان در محکومیت مسکو متحد است. به غیر از ناتو و متحدان قابل اعتماد آن، بسیاری از کشور‌های جهان بی‌طرفی خود را حفظ کرده اند. در مورد چین و کشور‌های آفریقایی که روابط نزدیکی با مسکو و پکن دارند، حتی به سمت روسیه متمایل می‌شود.
«ولودیمیر زلنسکی» به خوبی از حساسیت این موقعیت آگاه است. رئیس‌جمهور اوکراین به عربستان سعودی سفر کرده و در یک حرکت قابل توجه برای یک کارزار نفوذ که معمولاً با هدف تأمین تسلیحات و کمک‌های متحدان غربی انجام می‌شود، قدم برداشته است.
زلنسکی در تلاش بود تا مخاطبان خود را به عدالت خواهی آرمان خود متقاعد کند. وی خطاب به ۲۲ عضو اتحادیه عرب خاطرنشان کرد: متأسفانه برخی در جهان و اینجا در میان شما هستند که چشم خود را برالحاقات غیرقانونی می‌بندند.
تنها در ریاض نیست که او چنین زمینه‌سازی‌هایی انجام می‌دهد. در اجلاس سران گروه هفت این هفته، او تلاش خواهد کرد تا حمایت ژاپن را به دست آورد و نارندرا مودی هند را از موضع بی‌طرفی خود دور کند. این در حالی است که دهلی نو از نفت با تخفیف روسیه برخوردار بوده است.
این امر منعکس‌کننده یک تصویر ژئوپلیتیکی نگران‌کننده برای ایالات متحده و ناتو است. کشور‌های غربی در حالی که قدرت‌های متخاصم به دنبال کشاندن کشور‌های متزلزل به حوزه نفوذ خود هستند، حواسشان پرت شده است.
همین دیروز، شی جین پینگ، رئیس جمهور چین، از یک طرح بزرگ برای توسعه آسیای مرکزی پرده‌برداری کرد، در حالی که استفاده پکن از وام‌ها برای نگه داشتن کشور‌های در حال توسعه در بدهی خود پاداش‎‌هایی، از جمله در کشور‌های مشترک المنافع، را درو می‌کند. همچنین این چین نیز بود که میانجی توافق اخیر بین عربستان سعودی و رقیب اصلی‌اش ایران بود.
در کمال تعجب، یکی از رهبرانی که آقای زلنسکی در ریاض خطاب به او صحبت می‌کرد، بشار اسد بود که یک دهه پیش از «خط قرمز» رئیس جمهور آمریکا عبور کرد. او اکنون درمی‌یابد که این اقدام هیچ مانعی برای بازسازی منطقه‌ای او نیست و مطمئناً نشانه‌ای از کاهش نفوذ آمریکا در خاورمیانه است.
در واقع، با اینکه جو بایدن در حمایت نظامی و مالی خود از اوکراین قوی عمل کرده است، سیاست خارجی او با عقب نشینی و سردرگمی مشخص می‌شود و کمتر کسی آسیبی که به اعتبار آمریکا ناشی از عقب نشینی نابسامان از کابل داشت را فراموش خواهد کرد. آقای بایدن همچنین متهم شده است که متحدان قدیمی را ناراحت کرده است.
آمریکا و غرب برای متحد کردن دموکراسی‌های جهان در پشت یک مأموریت مشترک، به‌ویژه با توجه به ظهور چین، به یک استراتژی بسیار منسجم‌تر و قوی‌تر نیاز دارند. بیایید‌امیدوار باشیم که مجبور نباشیم برای دیدن یکی از آن‌ها خیلی منتظر بمانیم.

ترجمه: گلناز سادات غفاری