کنی گفت که پیش‌بینی آینده اقتصاد‌های جهان مفید است، زیرا به فکر کردن در مورد چگونگی مسائلی هم چون فقر یا هزینه‌های نظامی در آینده و تطبیق بحث‌های سیاستی پیرامون آن کمک می‌کند.
به گزارش گروه بین‌الملل صبح ما به نقل از گاردین، بر اساس یک پیش‌بینی جدید، ممکن است به دلیل رشد اقتصادی در کشور‌های کم‌درآمد، سرانجام تا سال ۲۰۵۰ پایان فقر شدید حاصل شود.
بر اساس گزارش مرکز توسعه جهانی (CGD)، اگرچه همه‌گیری کووید شروع به معکوس کردن روند پیشرفت در ریشه‌کنی فقر شدید کرد و چالش‌های بیشتری ظاهر خواهند شد، اما این آسیب ممکن است تأثیر بسیار محدودی بر مسیر کلی رشد اقتصادی داشته باشد.
«چارلز کنی»، کارشناس ارشد مرکز توسعه جهانی و یکی از مؤلفان این گزارش می‌گوید: ما می‌دانیم که جهان در سال ۲۰۵۰ بسیار متفاوت به نظر می‌رسد و تغییرات آب و هوایی نگرانی بزرگی برای آینده است. اما نمی‌توانیم این واقعیت را تحت الشعاع قرار دهیم که رشد اقتصادی مستمر تقریباً هیچ‌کس را در ناامید‌کننده‌ترین فقری که بخش عمده‌ای از بشریت در بیشتر تاریخ در آن بوده، ر‌ها نمی‌کند، هرچند ده‌ها سال پس از آن که می‌توانست ریشه‌کن شود.
کنی گفت که احتمالاً نابرابری باقی خواهد ماند و فقر همچنان وجود خواهد داشت، اما رشد بیشتر به این معنی خواهد بود که بیشتر مردم به جای تکیه بر نیروی کار غیررسمی متزلزل یا کشاورزی معیشتی، شغل و درآمد ثابتی دارند. وی افزود که تا سال ۲۰۵۰، هیچ کشوری به عنوان کم درآمد که در حال حاضر به عنوان دارای درآمد سرانه ۱۰۸۵ دلار یا کمتر تعریف می‌شود، طبقه‌بندی نمی‌شود.
کنی، نویسنده کتاب «بهتر شدن: چرا توسعه جهانی موفق است»، گفت که او و «زک گهان»، که با او روی این مقاله کار می‌کرده، داده‌های تاریخی در مورد درآمد، تغییرات جمعیتی، تحصیلات و دما را برای پیش‌بینی شکل آینده اقتصاد جهان به دست آوردند.
طبق این پیش‌بینی، فقر شدید – افرادی که با کمتر از ۲. ۱۵ دلار در روز زندگی می‌کنند – تا سال ۲۰۵۰ از حدود ۸ درصد در سال ۲۰۲۲ به زیر ۲ درصد در جهان می‌رسد. در آفریقا که بالاترین میزان فقر وجود دارد، از ۲۹ درصد به ۷ درصد کاهش خواهد یافت.
بیش از دو سوم از مردم جهان تا سال ۲۰۵۰ با بیش از ۱۰ دلار در روز زندگی می‌کنند که در حال حاضر حدود ۴۲ درصد است.
مؤلفان رشد بسیار کندتری را در کشور‌های با درآمد بالا در دو دهه آینده، پیش‌بینی کردند.
«راتین روی»، مدیر عامل‌اندیشکده امور جهانی ODI، که قبلاً مؤسسه توسعه برون مرزی بود، گفت که پیش‌بینی «کنی» اگر همه چیز درست انجام شود، ممکن است.
او گفت: چیزی که در ۱۰۰ سال گذشته می‌بینید این بوده که مردم کار‌های درست را انجام نداده‌اند. در بیشتر دوران بزرگسالی من فقر جهانی کاهش یافت، تا سه سال پیش و سپس به دلیل عوامل مختلفی از جمله همه‌گیری کووید، همچنین موارد دیگر، شروع به افزایش کرد.
روی گفت که برای کشور‌ها مهم است که از شانس کمتر خود مراقبت کنند. این واقعیت که فقر همچنان در کشور‌هایی مانند بریتانیا و ایالات متحده وجود دارد نشان می‌دهد که تلاشی بیش از رشد اقتصادی مورد نیاز است. فقط دستیابی به سطوح بالای درآمد کافی نیست. اگر چنین بود، بچه‌ها گرسنه به مدرسه نمی‌رفتند. مردم به دلیل عدم توجه پزشکی و از دست دادن شغل رنج نمی‌بردند شما در کشوری با درآمد سرانه ۴۴ هزار دلاری، آن نوع فقر و بی‌خانمانی و انواع بانک‌های غذایی را نخواهید داشت.
کنی گفت که پیش‌بینی آینده اقتصاد‌های جهان مفید است، زیرا به فکر کردن در مورد چگونگی مسائلی هم چون فقر یا هزینه‌های نظامی در آینده و تطبیق بحث‌های سیاستی پیرامون آن کمک می‌کند.
او ابراز نگرانی کرد که پیش‌بینی‌هایش رشد کمی را در کشور‌های ثروتمند نشان می‌دهد – پیری جمعیت ممکن است منجر به اتخاذ سیاست‌های انزواطلبانه و خودکامه در واکنش به رکود اقتصادی شود – اما در کل گفت که خوشبین است.
او افزود: اگر به وضعیت روند‌های جمعیتی نگاه کنید، همه چیز برای کل کشور‌های با درآمد پایین و متوسط بسیار مثبت به نظر می‌رسد. بنابراین من نسبت به آن‌ها خوشبین‌تر هستم، با این اخطار که برخی از این‌ها به اقدامات کشور‌های ثروتمند و اخطار ناشناخته‌های ساده بستگی دارد.
ترجمه: گلناز سادات غفاری