حسین احمدی گفت: اعمال نظر و سلیقه در مورد پوشش زنان، نادیده گرفتن حق آنان برای حضور در مسندهای اجرایی کشور تا مسائلی نظیر حق قضاوت، طلاق، حضانت، خروج از کشور، موتور سواری و… همه مسائلی است که زن ایرانی معتقد است که مورد تبعیض قرار گرفته و حل این مسئله تنها از طریق یک گفت و گوی ملی و اراده ای برای حل بحران های داخلی ممکن است نه با لجبازی و رجزخوانی!
حسین احمدی در گفت وگو با صبح ما به ذکر مواردی پرداخت که در شورای سیاسی مجمع ایثارگران مطرح شده است و در ادامه می آید: با گذشت بیش از چهل و چهار سال از پیروزی انقلاب اسلامی و عبور از بحران های مختلف نظیر جنگ تحمیلی با مشارکت مردم، متاسفانه در سال های اخیر دست هایی به دنبال حذف مردم از تصمیم گیری های کلان کشور بوده و به دنبال آن هستند که به صورت محفلی و پشت در های بسته برای یک جمعیت هشتاد میلیونی تصمیم گیری کنند.
وی افزود: طبیعی است که چنین ذهنیتی برای اداره کشوری با ملتی بیدار، آگاه و پویا نظیر مردم ایران در طول تاریخ با شکست مواجه بوده و هزینه های بسیاری را به کشور تحمیل کرده است. جامعه جوان ایرانی امروز با پرسش های بسیاری مواجه است که نه تنها پاسخی مناسب دریافت نمی کند، بلکه احساس می کند حق او نادیده گرفته شده و به جای جواب های منطقی، داغ و درفش را در مقابل خود می بیند، که این امر نتیجه ای جز سرکوب مطالبات و سرخوردگی در سال های اخیر نداشته و طبیعی است که تحقیر و نادیده گرفته شدن بخش زیادی از جامعه نتیجه ای جز خشونت نخواهد داشت.
احمدی گفت: اینک به نظر حاکمیت تصمیم گرفته است که در پاسخ به همه بحران ها باد بکارد و طوفان درو کند، که نتیجه تلخ این سیاست در سال های اخیر حاصلی جز داغ در پی داغ برای کشور، مردم و نظام نداشته است.
سخنگوی مجمع ایثارگران گفت: روشن ترین شاهد مثال برای این سیاست را در مواجهه حاکمیت با زنان شاهد هستیم، در حالی که سرانه تحصیل زنان و دختران ایرانی با کشورهای اروپایی برابری می کند و حضور پررنگ زنان در انقلاب و دفاع مقدس نشان می داد که زن ایرانی به دنبال نقش آفرینی اجتماعی است؛ چگونه می توان توقع داشت که پس از گذشت چهل سال از آن روزگار، زن ایرانی بپذیرد که از جامعه حذف و خانه نشین شود؟!
او بیان کرد: در سال های اخیر کاملا مشخص بود که بی توجهی به مطالبات زنان نتیجه ای جز دلسردی جامعه از دین و انقلاب نخواهد داشت که این مهم در اسفند ۱۴۰۰ در بیانیه کنگره مجمع ایثارگران هم تذکر داده شد، اما متاسفانه همچون دیگر مسائل گوش شنوایی وجود نداشت و شد آنچه شد!
احمدی افزود: عدم توجه به نظر کارشناسان و تغییر در سیاست های کهنه و قدیمی منجر به این شد که بی جهت مسئله زنان تبدیل به یک بمب ساعتی شده که در شهریور ۱۴۰۱ در خیابان وزرا منفجر شد و تبعات آن توأم با بی تدبیری به کل کشور سرایت کرد و از همه اقوام قربانی گرفت و همان روش های غلط گذشته بدون پذیرش واقعیت، لجبازانه ادامه داده شد.
وی اظهار داشت: مهسا امینی در حالی توسط گشت ارشاد بازداشت شد که امروز حجابی مانند حجاب ایشان از نظر حاکمیت بدون اشکال است و قطعا یک سال بعد بیشتر کسانی که امروز به طور مثال توسط دوربین های راهنمایی رانندگی جریمه می شوند و یا خلاف شرع و قانون از خدمات عمومی منع می شوند! از نظر حاکمیت حجاب شان بدون اشکال است؛ روشن است حاکمیتی که واقعیت را نمی پذیرد چاره ای جز عقب نشینی ندارد و متوجه نیست که این مقاومت متعصبانه چه هزینه ای برای کشور دارد.
سخنگوی مجمع ایثارگران در ادامه گفت: زن ایرانی از نظر فرهنگی و تاریخی میل به حیا و عفت داشته و دارد و ذهنیت غلط عده ای که جامعه را در پی فساد و فحشا می داند تنها از ذهن ناآگاهی بر می خیزد که مردم ایران را نمی شناسد و جای تاسف دارد که چنین ذهنیتی بر مسند نهادهای فرهنگی و مذهبی نشسته و به اسم دین با مردم سر نزاع و ناسازگاری دارد.
او اظهار داشت: این ذهنیت که به اسم امر به معروف و نهی از منکر عده ای ساده دل را تحریک می کند و مردم را در مقابل یکدیگر قرار می دهد، دقیقا مشابه سیاست دشمنان کشور است که به دنبال تنش و تشدید دو قطبی سازی های کاذب و خانمان سوز هستند. مردم کشورمان امروز به گونه دیگری، درست در نقطه قرینه تاریخی حرکت رضا شاه در برداشتن اجباری حجاب از سر زنان قرار گرفته است. اگر جامعه مسلمان ایرانی را آزاد بگذارند قطعا حجاب امر مذمومی نبوده و مورد پسند همگانی واقع بوده و واقع خواهد شد. امروز زن ایرانی به حاکمیت ظالمانه و ناعادلانه اعتراض دارد.
احمدی افزود: این خود درد بزرگی است که متولیان فرهنگی کشور و کسانی که به قول خود، خواهان احیای امر به معروف و نهی از منکر هستند نه معروف را می شناسند و نه منکر را و ما این شکایت را به درگاه خدا می بریم که با اصل مترقی امر به معروف و نهی از منکر چنین کاری کردند که به جای توجه به مسائل اصلی کشور و نصیحت حاکمان به دنبال ناامن کردن هر کوی و برزن برای زنان و دختران هستند و شوربختانه به این فکر نمی کنند که ناامن شدن جامعه برای زنان و دختران ممکن است ماجرای مرحوم مهسا امینی را تکرار کند.
وی گفت: نهادهای امنیتی و انتظامی که از حل مسئله ساده ای همچون حمله به مدارس دخترانه که اصلی ترین وظیفه آنان است عاجز مانده اند همه همت خود را بسیج کرده اند و از همه ابزارهای نظارتی قصد بهره گیری دارند تا با فردی که روسری اش افتاده و یا عقب رفته برخورد کنند! وقتی تمرکز یک نهاد امنیتی و انتظامی به چنین امری مشغول باشد، طبیعی است که پهبادهای بیگانگان در کشور جولان داده و امنیت کشور را خدشه دار می کنند! آیا خود این امر که به جای جلوگیری از حملات سازمان یافته به مدارس و حملات پی در پی به مراکز نظامی و هسته ای، نهادهای انتظامی و امنیتی را مامور برخورد با زنان و دختران کشور می کند، خط آشکار نفوذ نیست؟!
حسین احمدی ادامه داد: اعمال نظر و سلیقه در مورد پوشش زنان، نادیده گرفتن حق آنان برای حضور در مسندهای اجرایی کشور تا مسائلی نظیر حق قضاوت، طلاق، حضانت، خروج از کشور، موتور سواری و… همه مسائلی است که زن ایرانی معتقد است که مورد تبعیض قرار گرفته و حل این مسئله تنها از طریق یک گفت و گوی ملی و اراده ای برای حل بحران های داخلی ممکن است نه با لجبازی و رجزخوانی!
وی در پایان گفت: با آغاز سال جدید شمسی این انتظار از حاکمیت وجود دارد که همان طور که در جهت بهبود روابط با عربستان برای حل منازعات منطقه ای و بین المللی گام برداشت در ابتدا و قبل از هر چیز با جامعه خود به خصوص زنان و جوانان گفت و گو و آشتی کرده و اجازه ندهد انباشت مطالبات جامعه به خشمی فروخته و خشونتی فزاینده تبدیل شود.