به باور برخی کارشناسان، اخراج خبرنگاران اینترنشنال از خاک بریتانیا، چراغ سبزی قابل اعتنا به مقامات ایران برای حل مسائل میان دو کشور است که نباید از کنار آن به سادگی گذشت. چرا که انگلیسی ها عادت دارند بدون تحقیر شدن علنی، به درخواست کشورهای دیگر تن دهند.
به گزارش صبح ما، حدفاصل میدان فردوسی تهران تا چهارراه استانبول، سفارتی قرار دارد که مدتیست دیوارهایش رنگ و بوی آثار هنری کسانی را گرفته که به گفته شاهدان محلی، هنگامی که در روز روشن با اسپری های رنگارنگ به سراغ سفارت انگلستان رفته بودند، حتی ماموران پلیس جرأت یک تذکر خشک و خالی به آنها نداشتند.
در همین رابطه، یکی از کسبه خیابان فردوسی می گوید وقتی به یکی از ماموران پلیس گفته چرا مانع این افراد نمی شوید، مامور به وی گفته است “این اقدام ارتباطی به آنها ندارد”
حالا با گذشت بیش از یک ماه از این اتفاق، نگاهی به شعارهای نوشته شده بر روی دیواره های سفارت انگلیس، پیام های روشن و آشکاری درباره روابط میان دو کشور مخابره می کند. به ویژه وقتی، به باور عده ای از تحلیلگران، این نوع رفتارها، به معنای اقدامی تنش زا در رابطه با این کشور است.
هرچند تاکنون دوره ای هم در ایران داشته ایم(زمان احمدی‌نژاد)که حتی تیتر یک روزنامه، مبنای سیاستگذاری برخی مدیران در حوزه داخلی و خارجی بوده، اما حالا که برخی افراد ناشناس روی دیوار سفارت انگلستان نوشته اند”از صفحه صفحه تاریخ شما خون می‌چکد” و یا “مرگ بر جاسوس انگلیسی”، این پیام استنباط می شود که تیرگی بیشتری میان روابط ایران و بریتانیا اتفاق بیفتد.
سمت چپ درب اصلی سفارت انگلیسی ها، درست روی ستونی که یک مجسمه شیر روی آن قرار گرفته، نوشته شده، “علیرضا اکبری جاسوس خائن” و در سمت دیگری نوشته اند: “جاسوس انگلیسی اخراج باید گردد” که می تواند کنایه ای به سفیر انگلستان در ایران باشد.
شعارنویسان همچنین در چندین نقطه دیوار مذکور، شعارهایی چون “مزدور انگلیسی بی بی سی”، “ننگ با رنگ پاک نمی شود”، “عن گلیس بیا قزوین(!)” و “داعش انگلیسی” نوشته اند که القا کننده نفرت از دولت این کشور است. آنها همین طور خطاب به سفیر انگلیس نوشته اند:” تو خوب پاک میکنی قبلی خودشو خیس می کرد(!) و…
نکته دیگر اما، اشارات مکرر شعارنویسان به برخی رویدادها و یا اقدامات انگلیس در تاریخ معاصر علیه ایران است. برای نمونه، اشاره به ماجرای رئیس علی دلواری و قحطی در ایران در نوع خود جالب است.
“ملکه آدم کش” کلیدواژه دیگری است که در کنار شعارهایی نظیر “روباه شیاد در ایران جایی ندارد” و “مرگ بر روباه پیر” آمده است. پیش تر نیز و در ماجرای توقیف نفتکش ایرانی توسط انگلستان، عده ای با نصب بنری در ضلع شمالی میدان فردوسی با فونتی درشت نوشته بودند”ملکه کشتی ربا.”
از دیگر شعارهای نوشته شده بر دیوار سفارت انگلیس، نه به تجزیه طلبی، ایران سرزمین شیران است، به وقت حاج قاسم، وای اگر سیدعلی حکم جهادم دهد، شهید قاسم سلیمانی، انگلیس کول باشین و “توپ تانک فشفشه انگلیسی…کشه” است.
در کشاکش اخبار منتشر شده درباره تداوم دشمنی های انگلیس با ایران، روز گذشته خبر رسید که مقامات امنیتی انگلیس از گردانندگان تلویزیون ایران اینترنشنال خواسته اند خاک این کشور را ترک کنند. هرچند گفته شده که این درخواست پس از پاره ای از تهدیدات امنیتی صورت گرفته، ولی ممکن است که به دنبال تلاش برخی افراد برای ترمیم روابط ایران و انگلستان و شروع مذاکره میان دو کشور بر سر موضوعات مورد مناقشه باشد، چنانکه به باور برخی کارشناسان، اخراج خبرنگاران اینترنشنال از خاک بریتانیا، چراغ سبزی قابل اعتنا به مقامات ایران برای حل مسائل میان دو کشور است که نباید از کنار آن به سادگی گذشت. چرا که انگلیسی ها عادت دارند بدون تحقیر شدن علنی، به درخواست کشورهای دیگر تن دهند.
با این وجود، اینکه چه اندازه دیوارنویسی علیه کشورهایی چون انگلیس به نفع منافع ملی ماست را تحلیلگران بازگو خواهند کرد، ولی با نگاهی به سرنوشت برخی چهره های شاخص حمله کننده به سفارت عربستان در سالهای اخیر، می توان فهمید که تیرگی روابط ایران و عربستان برای این افراد چندان هم بد نشد و آنها توانستند با همین رزومه، در جایگاه های خوب شغلی قرار گیرند و اعتماد نظام را جلب کنند. با این حال، پوشیده نیست که هرنوع تنش آفرینی با هر هدفی که باشد، عوارض جبران ناپذیری در سیاست خارجی کشور برجای خواهد گذاشت و این نگرانی وجود دارد که عده ای با شعارهای انقلابی و صرفا برای آباد کردن خانه خود، تیشه بر ریشه کشور بزنند.