اگر نظام مدیریت یک کشور به دست چاپلوسان و فرصت طلبان بیفتد در آن صورت احمد رشیدی مطلق ها کار دست حکومتشان می دهند.
حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی خسروی نوشت: بعضی تصور می‌کنند رحلت شهادت گونه آیت‌الله حاج آقا مصطفی خمینی علت تامه انقلاب اسلامی بود. البته رحلت ایشان نقش کلیدی و اساسی در آگاهی مردم و افتادن نام امام خمینی بر سر زبان ها پس از پانزده سال ممنوعیت داشت. اما پس از مراسم چهلم ایشان تقریباً همه چیز آرام بود و خبری از انقلاب نبود. ولی دستگاه رژیم که از این قضیه عصبانی بود تصمیم گرفت دق دلی خالی کند.
داریوش همایون مسوول وزارت اطلاعات و جهانگردی که پس از انقلاب نامش به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تغییر یافت، مطلب توهین آمیزی را در روزنامه اطلاعات با نام مستعار احمد رشیدی مطلق منتشر کرد در این نامه به امام اهانت شده بود.
این نامه یک هفته پس از برگزاری چهلم رحلت آیت‌الله مصطفی خمینی و ختم مراسم، یعنی در روز ۱۷ دی ماه منتشر شد و موجب اعتراض طلاب قم و راهپیمایی آنان گردید که با خشونت ماموران رژیم همراه شد و قضیه ۱۹ دی را آفرید. چهلم ۱۹ دی یعنی ۲۹ بهمن فاجعه تبریز رخ داد و در چهلم شهدای تبریز یعنی دهم فروردین فاجعه یزد پیش آمد و دیگر قابل کنترل نشد تا پیروزی انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن.
به نظر می رسد اگر کارگزاران شاه سکوت کرده بودند و آن نامه کینه توزانه را که توهین به شعور مردم بود نمی نوشتند قطعا انقلاب حداقل در آن مقطع به وقوع نمی پیوست و چه بسا پس از سالها با شکلی دیگر و رویکردی متفاوت نظام سیاسی ایران رقم می خورد. اما حماقت ایادی رژیم موجب شد با اظهار نظر وقیحانه و نمک پاشیدن به زخم مردم و ناچیز شمردن هواداران امام نامه تحقیر آمیز بنویسند و خشم فروخفته جامعه را شعله ور نموده و کشور را وارد مرحله جدیدی کنند.
آری اگر نظام مدیریت یک کشور به دست چاپلوسان و فرصت طلبان بیفتد در آن صورت احمد رشیدی مطلق ها کار دست حکومتشان می دهند. و شاید این خود از مقدرات الهی و جزئی از سلسله علل تحولات اجتماعی در طول تاریخ بوده باشد.
و الله اعلم.