جواد امام، دبیرکل مجمع ایثارگران در گفت وگویی با وبسایت انتخاب گفت: تا زمانی که حق اعتراض را به رسمیت نشناسند و مردم را به حساب نیاورند در انتخابات اتفاق خاصی نمی افتد.

 

جواد امام، دبیرکل مجمع ایثارگران در گفت وگویی با وبسایت انتخاب به مهم ترین چالش های سال پیش رو اشاره کرده است که مشروح گفتگوی وی در ادامه می آید:

سال ۱۴۰۲ چالش های سیاسی متنوعی را به دنبال دارد از جمله ادامه چالش هایی که در چند سال گذشته درگیر آن بوده ایم و در کنار آن مباحث اجتماعی ، اقتصادی و سیاست خارجی که در ابعاد کلان به موضوع سیاست داخلی پیوند خورده است.
در حوزه سیاست خارجی اگر گشایش های منطقه ای ادامه یابد و اصلاحاتی که دولت و مجلس پس از اعتراضات پاییز۱۴۰۱ مدعی آن شدند اتفاق بیوفتد شاهد تغییر و به نوعی بروز چالش هایی جدید اما با ماهیتی متفاوت خواهیم بود که بر مهم ترین رویداد سیاسی سال۱۴۰۲ یعنی انتخابات مجلس در اسفند ماه سال جدید که به نظر نمیرسد باتوجه به عدم رویکرد حاکمیت شاهد تغییر جدی در آن باشیم .

جواد امام،فعال سیاسی اصلاح طلب،در آغاز درباره چند چالش سیاسی مهم در سال ۱۴۰۲ به انتخاب گفت:
یکی از مهم ترین چالش های سیاسی ما در سال آینده ناکارآمدی سیستم هست و شرایط موجود هم شرایط خیلی خاص و جدی است و اگر بخواهیم چالش ها را بررسی کنیم،ما چالش های متنوعی را در پیش داریم،چالش جدی ما بحث های اجتماعی و اقتصادی است و این هم به مطالباتی برمی گردد که از قبل در جامعه وجود داشته و به نوعی سرکوب شده است که در برخورد های پاییز۱۴۰۱ شاهد آن بودیم. مطالباتی که مردم داشتند عملا سرکوب شد و بر اساس مشاهدات و اعلام های رسمی از اعتراضاتی که مورد برخورد قرار گرفت و به اغتشاش رسید عملا این مطالبات بی پاسخ ماند و همه آن ها روی هم جمع شده و قاعدتا با توجه به شرایط کشور و جامعه در ۱۴۰۲ این ها نمود جدی تری پیدا می کند،خصوصا در بحث حجاب با توجه به فضایی که امروز می بینیم و آن چیزیکه تحت عنوان حجاب اجباری مطرح است و جامعه آنرا برنتابیده است و عملا به جای کارفرهنگی همه در حال تهدید و در صدد بر خورد هستند؛خصوصا نحله کیهانیه هم به نوعی به این بحث دامن می زنند و صراحتا هم تحریک و تهدید جریانات مذهبی را علیه وضع حجاب دنبال می کند.آقایان اعتقادشان بود که اگر حکومت یکدست شود مشکلات حل می شود اما تا زمانیکه نخواهیم اعتراضات را به رسمیت بشماریم و در سیاست هایمان تجدید نظر کنیم این مشکلات باقی خواهد ماند.امروز بحث حل مشکلات منطقه ای در دستور کار است و آقای شمخانی سفر هایی داشته اند و قابل تقدیر است اما این روابط پایدار خواهد ماند و در دراز مدت هم تاثیر جدی می گذارد؟
چگونه است که ما الان با کشوری به نام عربستان که این همه علیه یکدیگر اقدام کردیم و خط قرمز ما بود با وساطت چین به عنوان یک کشور غیردینی مذاکره می کنیم اما با غرب خیر؟
از طرفی به موازات آن نباید به مشکلات اجتماعی و حل منازعات داخلی پرداخته می شد اما شاهد هیچ اقدامی نبودیم،درست است ؟اعلام شد رفعت اسلامی شامل حال زندانیان شده و بر اساس آمار های رسمی بیش از هشتاد هزار زندانی آزاد شده اند که باید آن را به فال نیک گرفت و بعد گفتند این ها بیست و دو هزار نفرشان افرادی بودند که در اغتشاشات دستگیر شده اند حتی حاضر نیستند نامی از اعتراضات ببرند،ما در این اعتراضات هم افراد قابل توجهی را داشتیم که دچار آسیب شدند و خانواده های زیادی لطمه خوردند و حقوق مردم که اصل غیر قابل انکار میباشد در اینجا ضایع شده است،مقدم بر رفعت اسلامی رعایت حقوق افراد است،آیا در این اعتراضات و اغتشاشات اخیر حقوق کسی ضایع نشد؟همه در کمال قانون و ضوابط و اخلاق و اسلام و آنچه که مقبول و شایسته مردم و حکومت بود با آن ها برخورد شد؟عده ای از افراد وقتی دستگیر شدند اصلا محکوم نشدند!در حالیکه در قانون ، عفو شامل محکومین می شود و جا داشت که از آسیب دیدگان نیز دلجویی می شد و با افراد و مامورینی که خلاف قانون عمل کردند و باعث تشدید این شرایط شدند و اعتراضات را به اغتشاش کشیدند برخورد می شد اما این اتفاقات نیوفتاد.این ها چالش هاییست که در سال آینده با آن مواجه خواهیم شد.آقایان موفق شدند با قدرت این وضعیت را جمع کردند اما مشکلات حل نشده است و مردم پاسخی که باید می گرفتند را نگرفتند.
وی در ادامه درباره نقش و تاثیر انتخابات در تحولات سیاسی سال ۱۴۰۲افزود:
انتخابات سال آینده مگر قرار است اتفاق ویژه ای داشته باشد؟ تا زمانیکه مردم را به حساب نیاوریم و در سیاست ها و رفتارها تجدید نظر نکنیم،اتفاق خاصی نمی افتد و انتخابات موضوعیت خود را از دست داده است؛تا زمانیکه نگاه و قوانین و رفتار های استصوابی که از راس حکومت تا تمام قوا و اجزا را در برگرفته است و غیر از بحث شورای نگهبان که باعث شد بیش از نیمی از مردم در انتخابات شرکت نکنند،عملا تا سطوح پایین کارشناسی و کارمندی را دربرگرفته است.

من بعید می دانم که حکومت تغییر رویکرد اساسی بخواهد داشته باشد و بخواهد اصلاح ساختار ها را دنبال کند، وتا زمانیکه مردم نیز اعتمادشان برنگردد نمی‌شود از آنها انتظار داشته باشیم که با حرکت های ظاهری مردم بپذیرند و برگردند.ما اگر بخواهیم این روند را اصلاح کنیم،در درجه اول باید رویکرد حکومت  براساس مشارکت مردم باشد و مردم را به حساب بیاوریم،بنا به فرمایش امام مردم ولی نعمتان ما هستند،وقتی قانون اساسی ما به هیچ انگاشته شده است و هرچه جلوتر می رویم به قیمت حذف مردم و جمهوریت و به نام دین که امروز تصویری که از جامعه مشاهده می شود تصویری نیست که نسبتی با یک جامعه ی کاملا اسلامی داشته باشد و با شعارها و ادعاها فرسنگها فاصله دارد ،چون جامعه به لجبازی افتاده است همانطور که حکومت با مطالبات مردم لجبازی می کند.ما باید برای اینکه مردم را به حساب بیاوریم باید قانون را فصل الخطاب قرار داده و به مردم برگردیم و همه در مقابل قانون یکسان و پاسخگو باشند؛
جواد امام سپس درباره بحران ناکارآمدی اشاره کرد:من فکر می کنم مهم ترین چالش جدی نظام ناکارآمدی است که به تصویر کشیده شده است و تا زمانیکه حکومت نخواهد به مردم برگردد و نسبت به سیاست های غلط گذشته به صراحت تجدیدنظر نماید،قطعا این وضعیت ادامه دارد و آتش زیرخاکستر است و در ابعاد متنوع تر باید شاهد چالش های جدی تری باشیم و اینکه فکر کنیم  تنها با حل مشکلات منطقه ای می توانیم بهبودی در سایرحوزه ها خصوصا منازعات داخلی داشته باشیم و گشایشی در وضعیت اقتصاد ایجاد کنیم،عملا شاهد هستیم که اتفاق ویژه ای صورت نگرفته است.مجلسی هم که با آن مواجهیم برآیند رای ملت و اکثریت جامعه نیست.اگر قرار است ما نظام جمهوری باشیم باید به خواستگاه اکثریت تن دهیم و اگر نخواهیم به خواسته های مردم تن دهیم می توانیم مقطع کوتاهی با سرکوب و برخورد کشور را اداره کنیم اما در نهایت محکوم به فنا خواهیم بود.
جواد امام در پایان درباره تغییرات در سطح گروه های سیاسی و ایجاد دسته بندی های جدید در سال آینده گفت: فکر نمی کنم بحث جریانات سیاسی هم بتوانند در سال آینده با تغییرات جدی مواجه شود،شاید عده ای به تمنا ورود به قدرت بخواهند دسته بندی هایی شکل دهند اما آنچه که مهم است احزاب و تشکیلات های سیاسی زمانی موفق اند که مردم را نمایندگی کنند،متاسفانه امروز احزاب و گروه های سیاسی جایگاه واقعی خود را باتوجه به محدودیت هایی که حکومت فراهم کرده است ازدست داده و عملا نمی توانند مطالبات مردم را نمایندگی  و دنبال کنند و گروه ها با هر شکلی اگر و وارد صحنه شوند و حتی اگر آن ها بخواهند به اصطلاح گروه های خوش خیمی که مورد نظر حاکمیت است را دسته بندی کنند و شکافی در جریانات سیاسی ایجاد کنند،تا زمانیکه مردم نپذیرند و اعتمادشان برنگردد گروه های سیاسی نمی توانند موفق باشند،احزاب زمانی موفق اند که اعتماد مردم برگردد و بدانند که می توانند در سرنوشتشان نقش داشته باشند.امروز هیچ گروه سیاسی که بتواند مطالبات جدی مردم را نمایندگی کند در کشور نداریم.احزاب سیاسی در قانون انتخابات هیچ جایگاهی ندارند و احزاب سیاسی را بیشتر برای داغ کردن تنور انتخابات میخواهند و بعد از انتخابات هم مطالبات مردم فراموش شده و یا اگر دنبال مطالبات مردم بودند با آن ها برخورد شده است و امروز مردم می بینند که احزاب هم اگر به صحنه برگردند و به احزاب اقبال نشان دهند،آنجایی که باید موثر باشند و بستر تصمیم سازی از آن جا میبایست شکل بگیرد با سدهای جدی روبرو خواهند شد که هیچ تغییری در آن ها ایجاد نشده است.بنابراین من فکر می کنم که ما شاهد اتفاق خاصی نخواهیم بود و وضعیتی که ما امروز با آن مواجه هستیم قطعا از ۱۳۹۸ و۱۴۰۰ بدترشده است که بهتر نشده است….