زنان و کودکان به میزان بی‌سابقه‌ای خانه‌های خود را ترک کرده و به دنبال پناهندگی هستند. بااین‌حال، حتی اگر آنها از کشور خارج شوند، هیچ وعده ایمنی وجود ندارد.
به گزارش گروه بین‌الملل صبح ما، «میتزی پردو»، نویسنده و فعال اجتماعی در یادداشتی در نیوزویک نوشت: درحالی‌که موشک‌های روسی به شهرهای اوکراین می‌ریزند و نهادهای سیاست خارجی بحث‌هایی را درمورد ارائه پدافندهایی جدید برای متوقف کردن آنها را مطرح می‌کنند، ارزش آن را دارد که چند لحظه به تأثیرات انسانی انباشته شده این جنگ، به‌ویژه بر زنان و کودکان توجه کنیم.
صحنه‌های خشونت‌آمیز تلویزیونی نشان می‌دهد که تنها کسانی که در خط مقدم می‌جنگند، رنج نمی‌برند، بلکه قبل از شروع جنگ، زنان ۲۲٫۸ درصد از ارتش اوکراین را تشکیل می‌دادند و از زمان تهاجم فوریه، هزاران نفر دیگر اسلحه به دست گرفته و به‌عنوان داوطلب به خدمت پیوستند. بیش از ۱۰ هزار زن به‌صورت مستقیم در این جنگ نقش‌آفرینی می‌کنند. پویایی جنسیتی به سلاح جنگ تبدیل می‌شود و خطر خشونت جنسی و فیزیکی، تجاوز جنسی و سایر اشکال سوءاستفاده را برای بسیاری از زنان و دختران اوکراینی افزایش می‌دهد.
نمونه‌های زیادی از این اقدامات اسفناک توسط سربازان روسی وجود داشته است. «لسیا واسیلنکو»، نماینده اوکراین در پارلمان، علناً ادعا کرده است که نیروهای روسی به زنان غیرنظامی اوکراینی تجاوز کرده و آنها را مورد آزار و اذیت قرار داده‌اند و در برخی موارد قبل از کشتن آنها، آنها را با سوختگی‌هایی به شکل صلیب شکسته علامت‌گذاری کرده‌اند. درحالی‌که همه اوکراینی‌ها در حال حاضر دلیلی برای ترس از امنیت خود دارند، زنان و دختران به دلیل جنسیت خود با خطر بیشتری روبرو هستند.
در خارج از میدان جنگ، زنان اوکراینی نیز نقشی اساسی در پی‌آمد این جنگ دارند. زنان در خانه اغلب تنها مراقب خانواده‌های خود هستند و به دلیل درگیری‌ها، باید از پس بی‌ثباتی غذا و مسکن برآیند. بسیاری از این زنان ممکن است دیگر شوهر، برادر یا پسر خود را نبینند، زیرا زندگی در این تهاجم ویرانگر ازدست‌رفته است. این زنان باید منبع درآمدی پیدا کنند؛ زیرا مجبورند به‌تنهایی زندگی فرزندان خود را تأمین کنند.
ازآنجایی‌که اوکراین به مدت ۹ ماه در یک وضعیت مناقشه مداوم بوده است، خشونت در داخل نیز در حال افزایش است. مطالعه صندوق جمعیت سازمان ملل متحد (UNFPA) نشان می‌دهد که درصد زنان اوکراینی که گزارش می‌دهند قربانی خشونت خانگی هستند، دوبرابر شده است. در میان قربانیان خشونت خانگی، ۳۲ درصد می‌گویند که برخی از تجربیات آنها مربوط به تشدید درگیری در خارج از خانه بوده است. این درصد زنان در زمان‌های شرایط حادث شده از جدی‌ترین حوادث، از هر ۱۰ زن، ۴ نفر، جدی‌ترین موارد خشونت خانگی را تجربه می‌کنند.
تأثیر سلاح در طول جنگ همچنین خطر بالقوه مرتبط با موارد خشونت خانگی را افزایش می‌دهد. همان‌طور که «پاول ماراف»، داوطلب پلیس منطقه‌ای اوکراین، برای من توضیح داد، سلاح‌هایی مانند اسلحه و نارنجک قبل از تهاجم رایج نبودند، بااین‌حال، امروزه به‌راحتی قابل‌دسترسی هستند. سوءاستفاده‌کنندگان اغلب سلاح‌هایی را به دست می‌آورند که یا توسط مهاجمان روسی به‌جامانده یا از راه‌های دیگر وارد کشور شده‌اند. این راه دیگری است که جنگ به معنای واقعی کلمه به خانه راه پیدا می‌کند و عواقب آن برای زنان و کودکان در این شرایط اغلب مرگبار است.
در مواجهه با چنین خطری، زنان و کودکان به میزان بی‌سابقه‌ای خانه‌های خود را ترک کرده و به دنبال پناهندگی هستند. بااین‌حال، حتی اگر آنها از کشور خارج شوند، هیچ وعده ایمنی وجود ندارد.
زنان و کودکان به‌تنهایی از مناطق خطرناک عبور می‌کنند؛ زیرا مردان باید در اوکراین بمانند تا بجنگند. به گفته وزارت امور خارجه ایالات متحده، بیش از ۴ میلیون نفر تنها در پنج هفته اول تهاجم از اوکراین فرار کردند و میلیون‌ها نفر دیگر آواره شدند. تخمین زده می‌شود که ۹۰ درصد از این افراد زن و کودک هستند. فقدان مدارک و پول لازم، آسیب‌های روحی و روانی، و خستگی جسمانی بسیاری از زنان و دختران اوکراینی را با گزینه‌های کمی روبرو می‌کند.
حتی برای کسانی که آواره نشده‌اند، جنگ خطر خشونت و قاچاق افراد را افزایش می‌دهد. افرادی که در مناطق درگیری زندگی می‌کنند به‌ویژه در برابر قاچاق انسان آسیب‌پذیر هستند. قاچاقچیان افراد آسیب‌پذیر را شکار می‌کنند و اغلب به زنی که ناامید است قول می‌دهند که غذا، سرپناه، شغل و مهم‌تر از همه امنیت فراهم کنند. در واقع، این زن ممکن است در نهایت در کشوری دور مورد قاچاق جنسی قرار گیرد.
جهان در کنار مردم اوکراین می‌ایستد، زیرا آنها از تهاجم و حملات مستمر روسیه رنج می‌برند. ما همچنین باید در کنار زنان و دختران اوکراینی بایستیم؛ زیرا جنگ بر خشونت و آسیب‌های جنسیتی که آنها با آن مواجه هستند می‌افزاید. حتی پس از پایان جنگ با روسیه، میلیون‌ها زن و کودک پناهنده و مستعد استثمار خواهند ماند، و آن‌هایی که در خانه هستند با منابع ضعیف و آسیب‌های روحی یک کشور جنگ‌زده دست‌وپنجه نرم خواهند کرد. ضروری است که ما به این بحران انسانی بپردازیم و به زنان و دختران اوکراینی اجازه دهیم بدانند که ما آنها را می‌بینیم و اینجا هستیم تا به آنها کمک کنیم.
ترجمه: گلناز سادات غفاری