جو بایدن ممکن است بر این باور باشد که بهترین راه برای برخورد با مکرون این است که او را با دیدار‌های دولتی مسرور کند. اما رئیس‌جمهور بعدی ایالات متحده باید فرانسه مکرون را همان‌طور که هست بپذیرد، دوست قدیمی‌ای که در مهم‌ترین نگرانی‌ها، پشتیبان آمریکا نیست.
به گزارش گروه بین‌الملل صبح ما به نقل از واشنگتن اگزمینر، فرانسه قدیمی‌ترین متحد آمریکاست. متأسفانه، واشنگتن اکنون باید این واقعیت ناراحت‌کننده را که دیگر به اندازه سابق متحدی قابل اتکا نیست، بپذیرد. در دوران ریاست جمهوری «امانوئل مکرون»، فرانسه منافع دشمن برجسته آمریکا (چین) را بر منافع ایالات متحده ترجیح می‌دهد.
مکرون در دیدار هفته گذشته از چین آشکارا اعلام کرد که تا زمانی که فرانسه به معاملات پرسود تجاری با چین ادامه دهد، به منافع جهانی «شی جین پینگ» خدمت خواهد کرد.
او دوباره به وضوح فراخوان شی جین پینگ مبنی بر پرهیز از رویارویی «بلوک در مقابل بلوک» را تکرار کرد. این دستور العملی برای «ما در مقابله با تلاش چین برای بازنویسی قوانین نظم بین‌المللی به ایالات متحده نمی‌پیوندیم»، است.
رئیس جمهور فرانسه گفت اروپا نباید چین را تهدید به تلافی در صورت حمله به تایوان کند و به پولیتیکو گفت که اروپا باید خود را از تلاش‌های آمریکا برای محدود کردن تجاوز چین جدا کند.
مکرون برای این کار پاداش خوبی دریافت کرد. او با فریاد زدن دانشجویان مورد تأیید حزب کمونیست، تقویت شد. او روی فرش قرمز رفت و با پسر بهشت، (عنوان پادشاهی مقدس حاکم چین) دیدار شخصی داشت. این به شدت با رفتار بی‌رحمانه‌ای که با «اورسولا فون در لاین»، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا انجام شد، که کمی قبل از سفر به پکن، خواستار توجه بیشتر اروپا به خطرات تجارت بی‌پاسخ با چین شد، در تقابل بود. اورسولا فون در لاین همچنین درباره چالش‌هایی که پکن برای منافع بلندمدت اتحادیه اروپا ایجاد می‌کند، هشدار داد. سخنرانی او محتاطانه و در توصیه‌هایش معتدل بود. با این حال، پکن را خشمگین کرد. شی به رفتار متفاوت اتحادیه اروپا از سوی افرادی مانند ماکرون، اولاف شولتز آلمانی و پدرو سانچز اسپانیایی که در ازای نادیده گرفتن نگرانی‌هایی که فون در لاین به آن‌ها اشاره کرد، معاملات تجاری را به دست می‌آورند، عادت کرده است.
فون در لاین سزاوار قدردانی و احترام آمریکاست اما مکرون سزاوار آن نیست.
مکرون با فاصله گرفتن فرانسه از تلاش‌های ایالات متحده برای جلوگیری از تهاجم چین به تایوان، یک هدیه گران بها به شی داده است. یک عنصر کلیدی برای بازدارندگی شی این است که این باور را تقویت کند که غرب متحد است و حمله به دموکراسی جزیره تایوان را مجازات خواهد کرد. اگر شی میدانست که حمله به تایوان به معنای جابجایی اقتصادی چین از اروپا و همچنین از ایالات متحده و ژاپن خواهد بود، ممکن بود از این موضوع جلوگیری شود. ابهام ارزشمند است و مکرون به تازگی آن را کنار گذاشته است.
برخلاف ادعای نابخردانه مکرون مبنی بر اینکه اروپا فاقد ظرفیت نظامی برای بازدارندگی شی جین پینگ است، فرانسه و دیگر قدرت‌های اروپایی ناوگان دریایی کوچک اما توانمندی دارند. حتی اگر این قدرت‌ها در این صورت بر سر بقای تایوان وارد جنگ نشوند، به گمانه زنی شی کمک خواهند کرد. در عوض، مکرون عملاً به شی گفته است: اگر می‌خواهید به تایوان حمله کنید، نگران جنگ با فرانسه نباشید.
این یک تردید شرافتمندانه ارزش‌های دموکراتیک فرانسه و قدیمی‌ترین متحد آن است. مکرون می‌داند که شی به ارتش خود دستور داده است تا سال ۲۰۲۷ تایوان را تحت سلطه خود درآورد. او می‌داند که ارتش ایالات متحده در حال آماده شدن برای این درگیری است. او می‌داند که بسیاری از آمریکایی‌ها ممکن است در آن مبارزه بمیرند. بنابراین، امتیاز او به شی یک خیانت قابل توجه است.
پیامد‌ها از آن تایوان است، زیرا مکرون به وضوح نشان می‌دهد که تلاش‌های ایالات متحده برای ایجاد و حفظ یک جبهه متحد، قربانی منافع تجاری فرانسه خواهد شد.
جو بایدن ممکن است بر این باور باشد که بهترین راه برای برخورد با مکرون این است که او را با دیدار‌های دولتی مسرور کند. اما رئیس‌جمهور بعدی ایالات متحده باید فرانسه مکرون را همان‌طور که هست بپذیرد، دوست قدیمی‌ای که در مهم‌ترین نگرانی‌ها، پشتیبان آمریکا نیست.
ترجمه: گلناز سادات غفاری