سخنان وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در خصوص کوروش این امید را به وجود آورده که موضوع بزرگداشت کوروش از یک «مساله امنیتی» به یک موضوع تاریخی تبدیل و امسال سخت‌گیری‌های سال‌های گذشته در جلوگیری از حضور مردم در آرامگاه کوروش لغو شود.

 

هفتم آبان ۱۳۹۵ بیش از ۲۰۰ هزار نفر در کنار آرامگاه کوروش گرد هم آمدند، این گردهمایی‌های سالانه که تقریبا از یک دهه پیش‌تر آغاز شده بود، هر سال شلوغ‌تر می‌شد تا اینکه در سال ۱۳۹۵ به این رقم رسید. به دنبال شدت یافتن روند صعودی شمار شرکت‌کنندگان مراسم روز کوروش، از آبان ۱۳۹۶ به بعد مراسم روز کوروش با برقراری محدودیت‌ها برگزار نشد.به دنبال ایجاد این محدودیت‌ها، «میرجلال‌الدین کزازی، علی‌اصغر دادبه، ناصر تکمیل‌همایون و حکمت‌الله ملاصالحی»، چهار تن از استادان سرشناس تاریخ، باستان‌‌شناسی و ادبیات، سال ۱۳۹۶ در نامه‌ای به حسن روحانی، رییس‌جمهور وقت خواهان توجه او به روز کوروش شدند.حسن روحانی نه‌تنها هیچ پاسخی به این نامه نداد بلکه در خصوص افزایش محدودیت‌ها پیرامون محوطه جهانی پاسارگاد در هفته اول آبان سکوت کرد.در این میان، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی که در خصوص برگزاری روز کوروش می‌تواند موثر باشد اما ترجیح داده خود را کنار بکشد. این وزارت در آستانه ۷ آبان ۱۳۹۷ با انتشار اطلاعیه‌ای اعلام کرد: «این سازمان فارغ از صحت و سقم روز ۷ آبان‌ ماه و با اعتقاد بر اینکه هرگونه حاشیه به میراث‌فرهنگی کشور آسیب جدی می‌رساند هیچ‌گونه برنامه‌ای برای این روز ندارد.»به دنبال این واکنش میراث فرهنگی در خصوص روز کوروش، شماری از تشکل‌های میراث فرهنگی در نامه‌ای به میراث فرهنگی از این وزارتخانه خواستند به «وظیفه ذاتی خود در ثبت روز کوروش در تقویم ملی» عمل کند. این درخواست‌های دوستداران میراث فرهنگی نیز در خصوص روز کوروش مانند نامه استادان تاریخ و باستان‌شناسی بدون پاسخ گذاشته شد.
چرا ۷ آبان؟
برخی مقامات بر این باور هستند که ۷ آبان به عنوان روز کوروش «سند تاریخی ندارد و ساخته سلطنت‌طلبان است» اما شماری از باستان‌شناسان و تاریخ‌پژوهان در پاسخ به این گفته‌ها در نامه‌ای سرگشاده توضیح داده‌اند: «در کتیبه بابلی معروف به «گاه‌نگار نبو- نایید» با قدمت بیش از ۲۵۰۰ سال که اکنون در موزه بریتانیا نگهداری می‌شود، شرح گوشه‌هایی از زمان ورود کوروش به امپراتوری بابل و رویدادهای چند ماه از سالِ به تخت نشستنِ او ثبت شده است. به‌ گواهی این کتیبه در روز سوم از ماه ارخسمنو (طبق سال‌نامه بابلی برابر با ۲۹ اکتبر / هفتم آبان) سال ۵۳۹ پیش از میلاد، کوروش بزرگ پس از آزادسازی بابل به آن شهر رفت و مردمان با آغوش باز او را پذیرفتند. در این کتیبه آمده: در ماه ارخسمنو (= ماه هشتم)، روز سوم (= هفتم آبان‌ماه) کوروش به بابل اندر آمد. شاخه‌های سبز در برابر او گسترده شد. حالت آشتی در شهر برقرار شد. کوروش شادباش‌ها به همه شهرها در بابل فرستاد.»نماد این رخداد «استوانه کوروش» است که به فرمان او ساخته شد و از آن به نام نخستین منشور حقوق بشر یاد می‌شود. این منشور که یک استوانه از گل پخته است، در ماه مارس ۱۸۷۹ میلادی در جریان کاوش‌های باستان‌شناسی در بابِل [در عراق] کشف شد و در موزه بریتانیا نگهداری می‌شود.
۷ آبان امسال چه می‌شود؟
سخنان وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در خصوص کوروش این امید را به وجود آورده که موضوع بزرگداشت کوروش از یک «مساله امنیتی» به یک موضوع تاریخی تبدیل و امسال سخت‌گیری‌های سال‌های گذشته در جلوگیری از حضور مردم در آرامگاه کوروش لغو شود؛ هر چند این امیدواری‌ها چندان پررنگ نیست اما وقتی عزت‌الله ضرغامی اشاره می‌کند کوروش شاید اولین کسی باشد که برای وحدت اقوام ایرانی تلاش کرده باید منتظر ماند و دید وزارت میراث ‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در هفته اول آبان چه برنامه‌ای برای وحدت اقوام ایرانی دارد؛ اقوامی که تا چند سال پیش در هفتم آبان پیرامون آرامگاه کوروش به نشانه همبستگی گردهم می‌آمدند.

 

منبع: اعتماد