اگر ایران سیاست امتناع و عدم مذاکره را پیش بگیرد و به سمت انتخابات بسته و غیر دمکراتیک حرکت کند، باید شاهد شکل گیری ائتلاف بین المللیِ حادتر و شدیدتری متشکل از آمریکا، اروپا و پارهای از دولتهای دیگر مثل ژاپن و حتی چین و روسیه علیه ایران باشیم.
قاسم محبعلی، کارشناس روابط بین الملل، در گفت و گو با «صبح ما» در پاسخ به این سوال که اتهام اخیر پمپئو به ایران مبنی بر اینکه ایران پایگاه جدید القاعده است، در روزهای پایانی دولت ترامپ چه معنایی می تواند داشته باشد، گفت: هدف دولت ترامپ و متحدین او این است که اجازه ندهند دولت بعدی وعده خود را در مورد تغییر سیاست در قبال ایران و خاورمیانه و همچنین بازگشت به برجام تحقق ببخشد. به همین دلیل در روزهای پایانی دولت آقای ترامپ تلاش میکنند هزینه تغییر سیاستها را در دولت آقای بایدن بالا ببرند.
او ادامه داد: یکی از این اقدامات مسئله اتهام همکاری ایران با القاعده است که مسئله بسیار حساسی است. اقدام دیگر آنها قرار دادنِ حوثیها و انصارالله در لیست تروریسم بود. از آنجا که تروریسم در داخل آمریکا مسئله حساسی است، به خصوص بعد از حادثه یازدهم سپتامبر و حمله به برجهای دوقلو و عاملیت القاعده در این حادثه، افکار عمومی آمریکا، از مردم آمریکا گرفته تا احزاب سیاسی و کنگره در خصوص مبارزه با تروریسم و القاعده اجماع نظر دارند. بنابراین اگر اتهامی متوجه طرفی شود، طبیعی است که همه به اتفاق نسبت به آن عمل خواهند کرد. این موضوع با مسئله هستهای، حقوق بشر، سیاست خاورمیانهای، مسئله ی عربستان و بر نامه موشکی متفاوت است.
محبعلی اظهار داشت: آقای پمپئو می خواهد با وارد کردن اتهام تروریستی به ایران و همکاری با القاعده شرایطی را به وجود آورد که دولت بایدن ناچار به ادامه سیاست فشار حداکثری در قبال ایران شود. همچنین مسئله بازگشت دولت بایدن به برجام و احتمال مذاکره با ایران را با مشکلی جدی مواجه کند.
این کارشناس مسائل بین الملل در رابطه با احتمال مذاکره ایران و آمریکا با توجه به اهمیت موضوعات سیاست منطقهای و برنامه موشکی ایران برای دولت بایدن، گفت: امکان مذاکره با آمریکا بستگی به این دارد که ایران تا چه حد امتناع خود از مذاکره را ادامه دهد. شرط ایران برای ورود به مذاکره مبنی بر اینکه آمریکا باید تمام تحریم ها را رفع نماید، به معنای این است که ایران سیاست عدم مذاکره پیش رو دارد. با چنین شرطی امکان بازگشت امریکا به برجام و احتمال مذاکره پیرامون سایر مسائل منتفی است. شرط ایران در واقع امری تقریب به محال است.
او اظهار داشت: در سیاست خارجی آمریکا، ایران کیس امنیتی است. و کیس امنیتی مسئله ای جهانی است و صرفا مسئله ملی تلقی نمیشود. بنابراین اگر بخواهیم اختلافات ایران و آمریکا حل شود، باید از جانب ایران آمادگی برای گفتگو در خصوص سایر موضوعاتِ فی مابین وجود داشته باشد که در این صورت گشایشهایی خواهد شد.
محبعلی ادامه داد: مسئله دیگر مسئله سیاست داخلی است. به احتمال زیاد یکی از پایههای سیاست خارجی آمریکا در زمان بایدن مسئله حقوق بشر خواهد بود. در این صورت اگر جمهوری اسلامی بتواند عملکرد حقوق بشری خود را افزایش دهد امکان بیشتری برای مذاکره وجود دارد. همچنین انتخابات ریاست جمهوری سال۱۴۰۰ موضوع مهمی است. ایران باید بتواند انتخاباتی با استاندارهای بین المللی و حقوق بشری برگزار نماید. عملکرد ایران در انتخابات پیشرو و برگزاری انتخابات آزاد و منصفانه با فراهم کردنِ امکان ورود کاندیدای متنوع با سیاستهای متنوع، وضعیت ایران را در روابط بین الملل بهبود میبخشد. در اینصورت ایران میتواند از موضع بالاتری وارد مذاکرات شود و تحر یمها را کاهش دهد.
او در پایان گفت: اما اگر این دو اتفاق نیفتد، و ایران سیاست امتناع و عدم مذاکره را پیش بگیرد و به سمت انتخابات بسته و غیر دمکراتیک حرکت کند، باید شاهد شکل گیری ائتلاف بین المللیِ حادتر و شدیدتری متشکل از آمریکا، اروپا و پارهای از دولتهای دیگر مثل ژاپن و حتی چین و روسیه علیه ایران باشیم.
سلام –
آقای محبعلی دارد راه نجات سیستم را ارایه میکند ؟