کشتی‌گیران ایالات متحده در سال ۱۹۹۸ به ایران رفتند و به گونه‌ای بسیار خوب از آنان استقبال شد. کشتی در ایران بسیار محبوب است. بنابراین وقتی کشتی‌گیران آمریکایی برای خرید بیرون می‌رفتند مردم با آن‌ها دست می‌دادند و با آن‌ها عکس می‌گرفتند. از آن زمان مسابقات کشتی دیگری بین آن‌ها بوده که همگی با استقبال مشابهی از هر دو طرف روبرو شده است.
به گزارش گروه بین الملل صبح ما به نقل از آسوشیتدپرس، در هفته ای که گذشت آمریکایی‌ها برای سرود ملی ایران کف زدند. ایرانی‌ها هم برای سرود ملی ایالات متحده کف زدند. ابتدا چند تن با هم دست دادند اما در طول بازی این کار بیشتر شد. این بازی دو ساعت دیپلماسی بسکتبال بود.
هنوز هم تا حدودی نادر است، ایالات متحده و ایران، کشور‌هایی که بیش از چهار دهه است، روابط دیپلماتیک نداشته اند و در هر موضوعی، از رویداد‌های ورزشی گرفته تا مذاکرات هسته‌ای دارای دو تفکر بسیار متفاوت هستند، دور هم جمع شوند.
این بازی و دیدار روز چهارشنبه از سری بازی‌های المپیک توکیو ۲۰۲۰ رخ داد. نتیجه این بازی که ۶۶- ۱۲۰ به نفع تیم آمریکا شد، خیلی زود به فراموشی سپرده می‌شود اما این صحنه برای مدت‌ها در یاد‌ها سپرده می‌شود.
«گرگ پوپوویچ»، مربی تیم ملی بسکتبال آمریکا، گفت: به طور کلی، من فکر می‌کنم مردم در کشور‌های مختلف بسیار بهتر از دولت‌های خود با هم کنار می‌آیند.
صحبتی که به نظر می‌رسد به هر حال در روز چهارشنبه این گونه بود.
پوپوویچ با مهران شاهین طبع مربی ایران و اعضای تیم ملی این کشور قبل و بعد بازی دست داد و از عملکرد فوق العاده ایرانیان، (تیمی که یکی از اعضایش قبلا در NBA بازی می‌کرده در مقابل تیمی که ۱۲ تن از بازیکنانش از این لیگ معتبر هستند) چه در زمین بازی و چه خارج از آن، تعریف کرد. از نظر وی هیچ چیز غیر معمولی در این بازی وجود نداشت.
در دیگر سوی میدان، مهران شاهین طبع اظهار کرد: مسئله مردم فرق می‌کند و از سیاست جدا است.
۴۱ سال از زمان قطع روابط دیپلماتیک ایالات متحده و ایران می‌گذرد، اقدامی که چند ماه پس از تسخیر سفارت آمریکا در تهران در ۴ نوامبر ۱۹۷۹ توسط ایران صورت گرفت و باعث بحران گروگانگیری ۴۴۴ روزه شد.
تحریم‌های اقتصادی فلج‌کننده‌ای که توسط واشنگتن علیه تهران وضع شده و خروج یک جانبه دونالد ترامپ، رئیس جمهور پیشین آمریکا از توافق هسته‌ای ایران با قدرت‌های جهانی، سوزاندن پرچم ایالات متحده اغلب در تجمع‌های ایران و‌اتهاماتی دیگر در این بین وجود داشته است.
«جن ساکی»، دبیر مطبوعاتی کاخ سفید ماه گذشته مدعی شده بود: ما همچنان اعتقاد داریم و هرگز مانع از یادآوری آن نشده‌ایم که ایران بازیگر بدی در منطقه است و از نظر ما آن‌ها در رفتار‌های فوق العاده مسئله دار همکاری داشته اند و از آن‌ها پشتیبانی کرده اند.
اما ورزش یک نیروی متحد‌کننده است. شاید مشهورترین مثال همان چیزی باشد که هنوز هم تحت عنوان«دیپلماسی پینگ پنگ» شناخته می‌شود، زمانی که بازیکنان تنیس روی میز ایالات متحده و چین در اوایل دهه ۱۹۷۰ با هم بازی کردند و اساساً اصلاحات اساسی روابط بین دو کشور را آغاز کردند.
«حامد حدادی» سنتر تیم ملی بسکتبال ایران گفت: ما فقط اینجا هستیم تا بسکتبال بازی کنیم.
حتی در میان دهه‌ها سخنرانی‌های سیاسی، ایالات متحده و ایران نشان داده اند که ورزشکاران این کشور‌ها می‌توانند در کنار هم با صلح و آرامش قرار گیرند.
کشتی‌گیران ایالات متحده در سال ۱۹۹۸ به ایران رفتند و به گونه‌ای بسیار خوب از آنان استقبال شد. کشتی در ایران بسیار محبوب است. بنابراین وقتی کشتی‌گیران آمریکایی برای خرید بیرون می‌رفتند مردم با آن‌ها دست می‌دادند و با آن‌ها عکس می‌گرفتند. از آن زمان مسابقات کشتی دیگری بین آن‌ها بوده که همگی با استقبال مشابهی از هر دو طرف روبرو شده است.
پوپوویچ بیان کرد: وقتی به سراغ سیاستمداران بروید، این نوع مسائل بسیار پیچیده‌تر می‌شود. منافع شخصی، ایدئولوژی‌ها و دستور کار‌های شخصی. وی افزود: ما مردم به طور کلی با هم رابطه برقرار می‌کنیم، از هر کشوری که صحبت می‌کنید قدر یکدیگر را می‌دانند. من واقعاً این را باور دارم. من همیشه این را باور داشته‌ام.
یک کارشناس روابط بین الملل ورزشی از اینکه بازی بسکتبال ایالات متحده و ایران بدون هیچ حادثه‌ای به پایان رسید، تعجب نکرد. «دکتر هیتر دیچر» دانشیار مدیریت ورزش و تاریخ ورزش در دانشگاه دمونفورت انگلستان، گفت: انجام غیر از این، احتمالاً از نظر شهرت به دومین ورزش محبوب در سراسر جهان آسیب میزد.
برخی از بازیکنان تیم ایالات متحده، حامد حدادی، سنتر ایرانی و با تجربه بازی در NBA را می‌شناختند اما بسیاری از آن‌ها قبلاً با هیچ یک از بازیکنان تیم ایران دیدار نکرده بودند. همچنین آمریکایی‌ها قبل از بازی هیچ زمانی را صرف بحث در مورد چگونگی تصور بین کشور‌ها در محافل دیپلماتیک نکرده بودند.
«کوین دورانت» مهاجم تیم بسکتبال ایالات متحده گفت: من حدس می‌زنم که این سیاسی است، درست است؟ ما از این مسئله دور می‌مانیم و بیشتر به بسکتبال می‌پردازیم.
پوپوویچ از سیستمی که مربیان ایران تیمشان را چیده بودند، تمجید و از نحوه حمله بازیکنان تعریف کرد و برای شاهین طبع بعد از بازی آرزوی موفقیت و سلامتی کرد.
او تصور نمی‌کرد که مصاف به گونه‌ای دیگری برگزار شود.
پوپوویچ اظهار کرد: المپیک، مکانی است که ورزش از همه آن چرندیات کوچک بین دولت‌ها فراتر می‌رود. تعجبی ندارد که مربیان از ملاقات با یکدیگر و گفتگو با یکدیگر لذت می‌برند، زیرا ورزشکار بودن را نشان می‌دهند. ما فقط آرزو می‌کنیم این اتفاق در زندگی واقعی هم رخ دهد.
ترجمه: گلناز سادات غفاری