چگونه ممکن است حضور پانزده هزار افغانی برای جنگ با داعش و القاعده در سرزمینی بنام سوریه جهاد است اما برای جنگ با همان داعش و القاعده در سرزمین خودشان جهاد نیست!؟
علی سرداد، عضو مجمع ایثارگران نوشت: پنجشیر چه اشغال شود چه نشود، مسعود چه باشد، چه نباشد اسطوره شد. او برای همیشه تاریخ زنده می ماند او پس قرن ها بابک خرمدین شد، سهراب شد ، شاهنامه شد.
ما مسعود را فقط در داستان ها خوانده بودیم، اما بخت با نسل ما یار بود او را زنده و حاضر ببینیم. او سرزمین ایرانشهر بزرگ را دوباره بهم پیوند زد. ما را به خود آورد. هیچ وقت این گونه مردم ایرانشهر بهم نزدیک نشده بودند.
مسعود سوالات بی شماری از تاریخ این سرزمین کهن را پاسخ داد و برای حکومت حاکم بر ایران سوالات سختی را بوجود آورد :
چگونه می شود پهباد و موشک بالستیک در اختیار گروهی یمنی به بهانه دفاع از مقاومت قرار داده شود تا بر علیه کشوری دیگری استفاده کند اما مقاومت پنجشیر در برابر داعش، القاعده، طالبان به رهبری پاکستان مقاومت نیست!؟
چگونه می شود حل مشکل سرزمین های اشغالی جز با نابودی اسرائیل ممکن نباشد، اما اشغال یک کشور توسط گروهک خطرناک تروریستی پنجابی پاکستان با گفتگو حل شود!؟
چگونه ممکن است حضور پانزده هزار افغانی برای جنگ با داعش و القاعده در سرزمینی بنام سوریه جهاد است اما برای جنگ با همان داعش و القاعده در سرزمین خودشان جهاد نیست!؟
چگونه می شود اگر در سوریه با داعش و القاعده نجنگی فردا روز باید در مرز خود بجنگی اما وقتی داعش به مرز کشورت رسید سکوت کنی !؟ این مطلبی هست که به ذهن حقیر رسید .