ردصلاحیت گسترده اصلاح طلبان از سوی نمایندگانی صورت گرفته که در بهترین حالت، ۱۰ درصد رای دهندگان حوزه انتخابیه خود را نمایندگی می کنند و به معنای واقعی نماینده اکثریت مردم نیستند. متاسفانه به نظر می رسد که عده ای تنها راه حل به قدرت رسیدن خود را در برگزاری انتخابات حداقلی جستجو می کنند.
صبح ما/گروه سیاسی: گزارش های رسیده از ردصلاحیت اغلب اعضای فعلی شورای شهر تهران در انتخابات پیش رو خبر می دهند. ردصلاحیتی که به تعبیر برخی کارشناسان با هدف تسهیل شرایط برای ورود اصولگرایان و تصاحب این نهاد از سوی آنها صورت گرفته است.
گزارش های متعددی به «صبح ما» رسیده که نمایندگان اصولگرای حاضر در هیات های نظارت بر انتخابات، تعداد زیادی از داوطلبان اصلاح‌طلب از جمله ۱۰ عضو فعلی شورای شهر تهران را از گردونه انتخابات حذف کرده‌اند.
بررسی های اولیه نشان می دهد که از بین ۱۲ عضو کنونی شورای شهر که برای دوره بعدی ثبت‌نام کرده بودند، تنها محمد علیخانی و مجید فراهانی تایید و مابقی ردصلاحیت شده‌اند و این اتفاق درحالی رخ داده که رسانه های اصولگرا از تایید بیش از ۹۰ درصد داوطلبان اصلاح طلبان در انتخابات شوراها خبر داده بودند.
ردصلاحیت های گسترده داوطلبان اصلاح طلب در انتخابات شوراها، تمایل بالای دست اندرکاران انتخابات را نسبت به برگزاری انتخاباتی تک اسبه نشان می دهد و به نظر می رسد آنهایی که این میزان ردصلاحیت را عادی تصور می کنند یا به دلیل ضعف در محاسبه و یا عمد در انکار، هنوز نتوانسته اند درصد گسترده ردصلاحیت های انتخاباتی را اعلام کنند.
سوال اینجاست چگونه ممکن است وقتی تقریبا تمامی چهره‌های شناخته‌شده اصلاح‌طلب از دور کاندیداتوری کنار زده شده اند، اصلاح طلبان بتوانند لیست انتخاباتی ارائه دهند؟!
متاسفانه سناریونویسان انتخاباتی که این روزها سخت به دنبال کنار زدن رقبای خود از طرق غیرمعمول هستند، راهکار حذف پیش از رقابت را سرلوحه کار خود قرار داده اند تا همانطور که مجلسی سراپا اصولگرا با حضور حداقلی مردم روی کار آوردند، پارلمان های شهری را نیز نصیب خود کنند.
یکی از هنرهای اعجاب انگیز اصولگرایان در سال های اخیر، تهی کردن انتخابات از مفهوم واقعی خود بوده است. به نحوی که با حذف گسترده اصلاح طلبان پیش از انتخابات و کوبیدن بر طبل نظارت استصوابی و مهندسی شرایط، انتخاباتی با نتیجه تضمین شده برگزار کرده اند. هرچند گاهی محاسبات آنها اشتباه از آب در آمده است.
طبیعتا اگر براندازان مانند لبه یک قیچی «تحریم انتخابات» را فریاد می زنند، اصولگرایان نیز به مثابه لبه دیگر آن، سازوکارهای برگزاری یک انتخابات پرشور را مخدوش می کنند. تا صندوق های رای تبدیل به ابزاری برای یکدست سازی قدرت و تضعیف جمهوریت نظام شود.
این درحالیست که قرار بود «میزان رای ملت باشد» نه اراده اقلیتی که به موجب بهره برداری از رانت و امکانات، مانع دسترسی سایرین به مناصب گوناگون می شوند. ممکن است آقایان بتوانند با حذف نیروهای شایسته، پارلمان های شهری را نیز از آن خود کنند اما باید دید که با بی اعتمادی روزافزون و انزجار افکار عمومی نسبت به عملکرد خود چه می کنند؟
جوانان و به طور کلی شهروندان ایرانی به خوبی می دانند کسانی که به دنبال محدود سازی سبد انتخابشان هستند، شایستگی و توانایی حضور در هیچ یک از عرصه های قدرت را ندارند اما امروز در جایگاهی قرار گرفتند که به جای شان تصمیم گیری می کنند.
شوربختانه ردصلاحیت گسترده اصلاح طلبان از سوی نمایندگانی صورت گرفته که در بهترین حالت، ۱۰ درصد رای دهندگان حوزه انتخابیه خود را نمایندگی می کنند و به معنای واقعی نماینده اکثریت مردم نیستند. متاسفانه به نظر می رسد که عده ای تنها راه حل به قدرت رسیدن خود را در برگزاری انتخابات حداقلی جستجو می کنند.