سعید گیتی آرا، روزنامه نگار نوشت: حداد عادل اخیرا گفته که «ضلع خارجی در این انتخابات بیش از همه ادوار مشغول فعالیت است و تلاش می‌کند تا در فضای عمومی اثرگذار باشد.» با اینکه مسلم است مقصود او بعضا خارج نشینانی هستند که پیشتر بر طبل تحریم انتخابات کوبیده‌اند، اما بهتر است به ایشان […]
سعید گیتی آرا، روزنامه نگار نوشت: حداد عادل اخیرا گفته که «ضلع خارجی در این انتخابات بیش از همه ادوار مشغول فعالیت است و تلاش می‌کند تا در فضای عمومی اثرگذار باشد.» با اینکه مسلم است مقصود او بعضا خارج نشینانی هستند که پیشتر بر طبل تحریم انتخابات کوبیده‌اند، اما بهتر است به ایشان گفته شود انتخابات دایره‌ای بدون ضلع است که نمی توان اضلاع آن را مشخص کرد. زیرا عوامل متعددی در آن نقش دارد و تعیین سهم دقیق هرکدام کار ساده ای نیست. اما اگر هم بخواهیم اضلاعی برایش تعریف کنیم همگی در درونش ترسیم می شوند نه بیرون.
البته اگر آقایان علاقه مندهستند اضلاعی برای تاثیرگذاری در انتخابات تعیین کنند بهتر است کاغذی سفید برداشته و مثلثی بکشند و با خطی خوانا به روی هر گوشه اش سه واژه «مردم»، «کاندیدای شایسته» و «رقابت جدی»را بنویسند. به نظر می رسد تقریبا کار تمام است. چرا که این عبارات کلیدواژه های مهمی برای انتخابات پرشور هستند. (البته اگر واقعا به دنبال حضور حداکثری مردم باشند.)دلیل این مسأله هم روشن است.
هرگاه مردم احساس کردند که حضورشان در صحنه موثر است و می تواند تغییری در شرایط شان ایجاد کند، هزاران بوق تبلیغاتی خارج نشین هم نتوانسته مانع حضورشان پای صندوق های رای شود.
می خواهم پا را فراتر بگذارم و بگویم که اگر لوازم و اقتضائات یک انتخابات پرشور مهیا شود حتی کرونا هم نمی تواند مانع حضور مردم برای تعیین سرنوشت شان شود. اما بالعکس اگر مردم ببینند که عده ای ناتوان از اداره یک نانوایی کوچک!، با سردادن شعارهای شاخدار! و وعده های بزرگ پا به عرصه گذاشته و در عین حال سابقه روشنی هم در حل مشکلات کشور ندارند، معلوم است که رای دادن برایشان تهی از مفهوم می شود.
اما با اینکه تکراری است باید به موضوع مهم دیگری هم اشاره کنم تا اصولگرایان آن را نیز در تحلیل های خود لحاظ کنند. هر چند بعید به نظر می رسد که آنها توجهی نشان دهند. (دست کم تجربه سال های گذشته همین را نشان می دهد). به باور نگارنده، تنوع کاندیداها و مطرح بودن آنها در سطح جامعه نیز یکی دیگر از مولفه های انتخاباتی پرشور است. چرا که اگر رقابت میان چند کاندیدای مشابه از یک جناح و یا کاندیداهای ناشناخته هر دوجناح باشد، این امر نمی تواند منجر به ایجاد موج انتخاباتی و در نهایت شوق رای دادن در میان آحاد جامعه شود. بنابراین آقایان بهتر است به جای ربط دادن این موضوع به تحرکات بیرونی و حتی پاندمی کرونا، سازوکارهای برگزاری یک انتخابات رقابتی و پرشور را مهیا کنند.
حداد عادل می داند مشکل اصلی کجاست اما به نظر می رسد که دو عامل اصلی مانع وی برای بیان حقیقت شود. نخست ترسی که او و جریان متبوعش از حضور کاندیداهای اصلی جریان اصلاح طلب در عرصه دارند و دوم امیدشان به پیروزی اصولگرایان در صورت کاهش مشارکت. لذا آنها از هم اکنون توپ را در زمین خارجی ها می اندازند و پیش بینی می شود که در آینده نیز دو مسأله کرونا و رسانه های خارج نشین را عوامل اصلی پایین بودن نرخ مشارکت معرفی کنند.
هرچند به نظر می رسد نوشتن مطالبی از این دست که طی ماه های اخیر بارها از زبان کارشناسان و تحلیلگران سیاسی بیرون آمده کار ساده ای باشد اما تأمل درباره این موضوعات آنهم در شرایطی که مردم این سرزمین به شدت نیازمند یک غیرمنتظره خوب هستند، چندان آسان نیست. مردمی که از یک سو به مذاکرات نیم بند دیپلمات های ایرانی با کشورهای اروپایی دل بسته اند و از سوی دیگر نگران آینده ای هستند که در حوزه اقتصاد خودنمایی می کند.
چه بهتر که تا دیر نشده، تصمیم گیران تاثیرگذار کشور شرایطی را رقم بزنند که انتخابات آینده ریاست جمهوری تبدیل به روزنه‌ای امیدوار کننده برای مردم خسته از سیاست ها و تصمیمات غلط شود و شاید علیرغم همه ناامیدی ها شورای نگهبان بتواند در این مسیر با فراجناحی عمل کردن نقشی فزاینده ایفا کند.
منبع: امتداد